رواية عائش الحلقة العاشرة 10 بقلم ندى أبواليزيد
رواية عائش الجزء العاشر 10 بقلم ندى أبواليزيد
رواية عائش البارت العاشر 10 بقلم ندى أبواليزيد
رواية عائش الفصل العاشر 10 بقلم ندى أبواليزيد |
رواية عائش الفصل العاشر 10 بقلم ندى أبواليزيد
وائل بيبص ليها بش*وه: اهدى بس ده احنا هنتمتع اووى وبدأ يقرب منه ويكتفها...
عائشه بصراخ: عشان خاطرى يا وائل ابعد عنى لااا والنبى ابعد عنننى
وائل مكنش مهتم بصريخها وبدأ يق*طع هدو*مها وعائشه بتصرخ وبستنجد بأى حد وبتترجاه يبعد عنها ووائل شهو*ته عمياه
فجأه جه مصطفى وكسر الباب ودخل الاوضه وشال وائل من على عائشه ونزل فيه ضرب وكان هيكون فى ايده لحد ما لحقه عمر وعمرو وخلصوه من بين ايده
مصطفى راح ناحيه عائشه وقلع قميصه وغطاها بيه ولفها بالملايه بإحكام عشان مفيش حاجه منها تبان وعائشه عماله تعيط ومصدومه من إلى حصل
عمر وعمرو خدوا وائل معاهم بعريتهم ومصطفى خد عائشه فى عربيته
طول الطريق مصطفى عمال يبص على عائشه وجواه نار لو طلعت هتحرق الأخضر واليابس وعمال يخبط فى دركسيون العربيه وبصوت عالى: انتى غبيه غبيه عارفه كان هيعمل فيكى ايه ليييه تعملى كده ليييه
وعائشه منهاره من العياط ومش قادره تتكلم
وصلوا البيت وعمر وعمرو نزلوا وائل من العربيه
عمر: يا كبير الحرس
كبير الحرس: مين ده يا عمر ومربطينه كده ليه
عمرو: هنفهمك دلوقتى بس احنا عايزينه يبقى مش نافع تانى وأظن انت فاهمنى بس قبلها يتظبط اووى
كبير الحرس: ده احنا هنتسلى اووى بس قولى عمل ايه
عمر: يرضيك الحيوان ده يزعل عائشه
كبير الخرس: كله إلا عائشه عندنا سبهولى انا والرجاله
عمرو: استنىبس مننا إشاره لان تقريبا كده كلنا هنتسلى فيه
وائل: عشان خاطرى سبونى والله ما هعمل كده تانى ابوس ايدكم سبونى امشى
كبير الحرس بضحكه خبيثه: انت خايف ولا ايه لا انشق كده لسه إلى جاى أحلى
♡♡♡♡♡♡
على الجانب الآخر عند عائشه
مصطفى دخل بعائشه ولأن مصطفى كان راجل بجد طلعها اوضته من غير ما حد ياخد باله من وجودهم مكنش عايز حد يعرف بالى حصل لعائشه ويقدر يحل هو الموضوع كان عايز تفضل صورتها عن الكل حلوه
اول لم مصطفى حطها فى السرير هى فضلت متمسكه بيه وحضناه خايفه من إلى حصل وخايفه انه يسبها لوحدها كان محتجاه اووى طول عمر مصطفى كان مصدر امانها لحد ما كبروا
مصطفى كان هيموت من الرعب عليها والحمد لله انه انقذها فى الوقت المناسب بادلها الحضن بقوه وكأنه عايز يفتح ضلوعه يخبيها جواه ومتخرجش ابدا
خدها فى حضنه وهى اتعلقت فى رقبته ونامت عائشه
مصطفى مسك تلفونه
مصطفى: الو يا عمر
عمر: الو يا مصطفى عائشه كويسه دلوقتى
مصطفى: هى نامت دلوقتى بس لسه خايفه هفضل جمبها المهم الحيوان إلى عندك ده اتسلوا فيه بس على خفيف عشان تسبهولى لأن انا جوايا نار أكتر من اى حد
عمر: بس كده من عنينا
قفل مصطفى مع عمر وبص على عائشه وفضل يتأملها ويحرك ايده على شعرها وقربها من حضنه اووى لحد ما راح فى النوم جمبها
♡♡♡♡♡♡
مدحت: انا حاسس بحاجه مريبه فى البيت
ماجده: ليه بس يا حبيبى ما الولاد كلهم كويسين
مدحت بقلق: مش عارفه انا نطمن عليهم بنفسى
مدحت: عمر يا عمرو يا حمزه يا مصطفى يا عائشه
حمزه: نعم يا جدو
مدحت: فين اخواتك يا حمزه
حمزه: والله يا جدو انا لسه راجع من الكليه معرفش
مدحت: روح دور على اخواتك وهاتهم ليا انا مش مطمن
حمزه: حاضر يا جدو على طول
وفعلا راح حمزه يدور على اخواته فى البيت كله طلع لاوضه مصطفى
حمزه: مصطفى انت هنا
لا رد
حمزه: مصطفى
حمزه ملقاش رد فقام فاتح الباب واتصدم من الى شافه شاف عائشه نايمه فى حضن مصطفى وهو واخدها فى حضنه اووى ونايمين نوم عميق
حمزه خرج بهدوء وقفل الباب وراه ونزل الجنينه عشان يشوفوا عمر وعمرو
حمزه: فين كبير الحرس
الحارس: فى المخزن يا حمزه بيه
حمزه بإستغراب: فى المخزن طب تعالى معايا
راح حمزه والحارس للمخزن ولقى واحد مربوط من رجليه وعمر وعمرو وكبير الحرس حواليه
حمزه: فى ايه إلى بيحصل هنا ومين ده
كبير الحرس: حمدله على السلامه يا حمزه بيه
حمزه: الله يسلمك بس انا عايز اعرف مين ده
عمر: ده كان بيضايق عائشه اختك يرضيك
حمزه: كان بيضايقها بس
عمرو: لا الصراحه وحاجه كمان
حمزه: يا ابن الكل....يا وس... انا هوريك
مدحت: حمززززه
الكل اتصدم من مجئ جدهم
مدحت: فى ايه
عمر: مفيش يا جدى ده واحد كده
مدحت: واحد ازاى يعنى وجايبينه هنا ليه
مصطفى: انا هقولك يا جدى بس قبلها لازم تيجى معايا
مدحت: انا مش فاهم حاجه
مصطفى: هتعرف كل حاجه يا جدو دلوقتى
مصطفى خد كده لمكان تاتى فى البيت لقى بنت متكتفه
مدحت: مين دى وعاملين فيها كده ليه
مصطفى: انا هقولك
حكى مصطفى لجده قصه مختلفه ان دى صحبتها وضحكت عليها وكان متفقه مع الشخص إلى احنا رابطينه على أنه يأذى عائشه
مدحت: عائشه عامله ايه دلوقتى
مصطفى: الحمد لله كويسه يا جدو
مدحت: عايزين تعملوا ايه معاهم
مصطفى: انا بقول لوائل احنا ندمر مستقبله
واما بالنسبه للبنت دى
مدحت: بالنسبه للبنت دى عشان احنا مش بناخد حقنا من الحريم إلى تاخد حقها هى عائشه لكن الشاب هنعرف نتعامل معاه كويس وهيبقى عبره لأى واحد وس.. ذيه
مصطفى: اوامرك يا جدى
طلع مصطفى لعائشه ولقاها لسه نايمه ميل عليها وفضل يتأمل فى جمالها
مصطفى: ليه عملتى كده يا عائشه انا كنت هموت لو جرالك حاجه
وبهيام وهو بيبص عليها انتى جميله اووى يا عائشه
عائشه: بجد يا مصطفى انا جميله فى عينك
مصطفى بتوتر: انتى صاحيه من امتى
عائشه: من اول ما دخلت عليا
وبدأت تقرب منه هو انا فعلا حلوه
مصطفى بتوهان: انتى جميله اووى يا عائش اووى
وبدأت ايده تتحرك على شعرها ويقرب منها وو.....
يتبع....
لقراءة الفصل الحادي عشر اضغط على : ( رواية عائش الفصل الحادي عشر )
لقراءة باقي الفصول اضغط على : ( رواية عائش )