رواية رفيف قلبي الحلقة العاشرة 10 بقلم شروق الحاوي
رواية رفيف قلبي الجزء العاشر 10 بقلم شروق الحاوي
رواية رفيف قلبي البارت العاشر 10 بقلم شروق الحاوي
 |
| رواية رفيف قلبي الفصل العاشر 10 بقلم شروق الحاوي |
رواية رفيف قلبي الفصل العاشر 10 بقلم شروق الحاوي
الوقت اتأخر وآسر لسة مرجعش رفيف كانت قلقانة جدا وماسكة الفون فى ايدها محتاره تكلمة ولا تعمل اى
وفجاءة رن وكان رقم آسر
رفيف بلهفة: الو آسر انت فين
الشخص: يامدام التليفون دا صاحبة فى مستشفى *****
رفيف من الصدمة التليفون وقع من إيدها وفجاءة
الباب اتفتح ودخل آسر آول ما دخل وقف مكانه بصدمة
ورفيف جريت على حضنة
آسر بخوف عليها ضمها لحضنة وبقا يمسح على شعرها بحنية: حببتى أهدى مالك خايفة لية كدا
رفيف بشحتفة: ااانت س سسبتنى ل لليية ااانا ك ككنت خخاايفة للو حدى
آسر بحنان:ششش اهدى متخافيش انا جمبك ومش هسيبك مهما حصل
رفيف وهى بتبعد عن حضنة وبتمسح دموعها بضهر إيدها فى منظر طفولى يثير مشاعره: مش هتتأخر عليا تانى صح ولا هتبعد عنى
آسر بحب ومسك وشها بين إيديه: اوعدك يارفيف قلبى إن اليوم اللى هبعد عنك فيه هيكون يوم موتى
رفيف بسرعة حطت ايدها على بوقة: بعيد الشر عنك متقولش كدا تانى ابدا وفجاءة شهقت بصدمة وحطت ايدها على بوقها
آسر بخضة: فى اى
رفيف وهى لسة حاطه إيدها على بوقها: انت ازاى واقف قدامى كدا اومال مين اللى فى المستشفى
آسر ضم حواجبة على بعضهم دليل على استغرابة: انتى بتقولى اى
رفيف بسرعة مدت ايدها له: هات موبايلك كدا
آسر مد ايده فى جيبة استغرب لما ملاقاش الموبايل: مش لاقيه جايز تحت فى العربية
رفيف بتفكير وشرود: لا مش فى العربية بس مين اللى كلمنى ولية قالى إنك فى المستشفى
آسر: مين اللى قالك انا فى المستشفى
رفيف: انا كنت قاعدة خايفه وانا لوحدي وبصراحة كملت بتوتر كنت خايفة عليك علشان الوقت إتأخر
بس التليفون رن برقمك وحد كلمنى وقالى إنك فى مستشفى *****
آسر بقلق يحاول إخفاءوة: جايز وقع وحد لاقاه وعمل حادث تعالى ننام علشان تعبان خاالص وشدها من إيدها للاوضة
رفيف بستغراب حطت ايدها على رأسة: طيب ما انت كويس اهوو ومش سخن ولا حاجه
آسر: انتى هبلة ياحببتى
رفيف ببراءة: لا والله بس انت بقولى تلاقية ووقع وحد لاقاه وببساطة كدا عايز تنام هو دا مش تليفونك دا انا لو مكانك ممكن اموت فيها اى اللامبالاة اللى عندك دى
آسر ضحك على برأتها وقعد على السرير وشدها على رجلة: لان ببساطة يرفيف قلبى الفون مش علية اى حاجه تستاهل ودا اصلا فون الشغل انما الخاص معايا اهوو وطلع موبايل تانى من جيبة
رفيف ببراءة سندت رأسها على صدرة وبتتاوب: طيب حلو ونامت
آسر استغرب هدوءة المفاجاء: رفيف قلبى وبداء يهزها هزات بسيطة دى شكلها نامت رفعها ونومها على السرير
فتح الدولاب ولاقى بيجامه قطنية على شكل دب ضحك على منظرها وبعدها طلعها وغير لها هدومها ودخل اخد دوش وخرج وشدها لحضنه وسند رأسة على السرير وحط ايده ورا راسة
آسر لنفسة وهو بيبص لرفيف: قد اى انتى بريئة يارفيف قلبى معقول نسيتى كل اللى عملتة فى حقك لمجرد ان اتأخرت عليكى شوية أنا اسف يارفيف قلبى سامحينى اوعدك هعوضك عن كل اللى شوفتية فى حياتك
يمكن لو كنت اتأخرت النهاردة شوية كنت هخسرك
اوعدك هحاسبة على عملته دى وازاى يتجرا ويرفع عينة عليكى انتى ملكى انا وبس
وشدها لحضنة بتملك ونام
فى مكان تانى بقلمى /شروق الحاوى
كان قاعد بغضب وعمال رايح جاى فى المكان
عمر بزفرة: يابنى اقعد بقا خيلتنى هى مش هتيجى ااصلا ياغبى انت آسر اكيد روح علشان تنفذ الخطة الغبية بتاعتك كان لازم تكون متأكد انه مش هيرجع
احمد بغضب كسر كل اللى حوالية : هتيجى لازم تيجى علشان اخد حقى
عمر بعصبية من تصرفات صديقة المتهورة: يابنى انت مش شايف شكلك عامل ازاى اقعد بقا وارتاح انت مش سرقت الموبايل وعملت اللى عليك عايز اى تانى سيبة بقا وبعدين هى بقت مراتة
احمد فجاءة ابتسم بخبث:ازاى راح عن بالى الموضوع دا
عمر بستغراب: موضوع اى
احمد بشر: مراتة الاولانية وزى مفرقت بينة وبين ادم هفرق بينة وبين رفيف
اقعد انت بس ومتشغلش بالك انا عايزك تتفرج وبس
فى صباح اليوم التالى بقلمى /شروق الحاوى
عند رفيف وآسر
آسر صحى قبل رفيف وطبع بوسة على خدها وقام اخد شاور وادى فرضة وخرج يتمرن شوية خلص ورجع لاقى رفيف لسة نايمة
بدأ يداعب انفها بإنفه
رفيف بإنزعاج: بس بقا يلا ابعد علشان انا مخصماك
آسر ضم حواجبة وردد: يلا بقا انا يتقالى يلا ابتسم ورجع يداعبها من تانى
رفيف بتزمر: حرام بقا سبنى انام شوية وحياتى وحياتى
آسر بضحك: يلا ياقلبى بقا هتتأخرى على الكلية
رفيف بإنزعاج اتقلبت الجهة التانية وشدت المخدة على ودانها
آسر بخبث: مبدهاااش بقا وهووب شالها من على السرير
بس مفيش فايدة لسة نايمة
شالها وراح بيها الحمام وقفها على الحوض وبدأ يغسلها
رفيف بغضب: بس يا آدم بقا اى الجنان دا وفجاءة استوعبت اللى قالتة وبصت على آسر كان صدرة طالع نازل من شدة الغضب وعيونة بتطلع شرار وفجاءة شدها من شعرها
واتكلم بفحيح: قولتى مين عيدى كدا
رفيف برعب: آسر انا انا خخاييفة سسبنى
آسر بغضب عماه ومبقاش شايف قدامة: قولتيييييى اييييية ااادااام مش كدااااا حنيتييييى تانييييى وفجاءة....
يتبع...
لقراءة الفصل الحادي عشر اضغط على : ( رواية رفيف قلبي الفصل الحادي عشر )
لقراءة باقي الفصول اضغط على : ( رواية رفيف قلبي )