رواية مرات الظابط الحلقة الرابعة والأربعون 44 بقلم نورا عبدالرؤوف
رواية مرات الظابط الجزء
رواية مرات الظابط الفصل
رواية مرات الظابط الحلقة
 |
| رواية مرات الظابط الحلقة الرابعة والأربعون 44 بقلم نورا عبدالرؤوف |
الجميع صحى من النوم وكانوا بيجهزوا شنطتهم علشان هيسافروا
فى اوضه البنات
هايدى : خلاص جهزنا الشنط يلا بينا بقي انا كلمت كريم وقالى انه مستنينا تحت
نور بهزار :انا هركب مع احمد جوزى ياحبيبتى
هايدى بضحك : ماشي ياختى يلا ننزل بقي
مريم : طب نورهان حد كلمها
نور بتأكيد : ايوه كلمتها قالتلى نزلت هى وزين تحت ومستنينا
مريم : ماشي يلا بينا بقي
ونزلوا البنات
احمد راح لنور
احمد : وحشتينى يازوجتى العزيزه
نور ضحكت : وانت اكتر يازوجى ياقره عينى
مريم : هييييح وايه كمان يامحن منك ليها
احمد ضحك : صاحبتك دى فصيله اوى وبعدين يامريم براحتى مش مراتى وكمان كام يوم هتبقي فى بيتى
نور ابتسمت بخجل
كريم : ايوه بقي ياسيدى يابختك هتتجوز كمان كام يوم
احمد بيخمس فى وشه : الله اكبر ياخويا انت هتحسدنا ولا ايه
اخد نور فى حضنه :وبعدين ياحبيبي اللى غيران مننا يعمل زينا
كريم بضحك : انا هنزل من هنا على بيت هايدى على طول احدد ميعاد كتب الكتاب والفرح ياعم انا لو صبرت اكتر من كده هيبقى فى خطر عليا
ضحكوا الشباب
حازم وهو بيبص لمريم : عقبالى انا كمان ياااارب
مريم تجاهلته وبصت فى حته تانيه
احمد : يلا ياجماعه عشان زين هيقتلنا بقاله كتير مستنى فى العربيه مع مراته
وركب الشباب كل واحد عربيه
نور مع احمد هايدى ومريم مع كريم وحازم ركب عربيته لوحده وفضل طول الطريق يفكر فى مريم وازاى يتقدملها ويخليها تحبه
كريم وصل القاهره مع هايدى ومريم
واول حاجه عملها راح بيتها اتفق مع اهلها ان كتب الكتاب هيكون قبل فرح احمد ونور بيوم
احمد وصل نور بيتها فى القاهره
احمد : حمدلله على السلامه يانور عينى
نور : الله يسلمك ياابوحميد
احمد : مش عارف بحس انى بكلم واحد صاحبي والله لما بتقوليلى ابوحميد
نور ضحكت : ايه ياعم بدلعك الله
احمد قرب منها : لا انا عاوز من الدلع التانى المايص ده
نور ضحكت بخجل وزقته ونزلت من العربيه
نور : بعينك ياابوحميد يلا سلام ياعريس
احمد : ماشي ياعروسه هتروحى منى فين كلها كام يوم وتبقي فى بيتى ياجميل
نور ضحكت وطلعت بيتها واحمد تابعاه بإبتسامه ومشي سافر اسكندريه
عند زين ونورهان وصلوا لڤيلا والده يوسف الباشا نورهان كانت نايمه
زين بيصحيها : بطتى يلا ياحبيبي وصلنا
نورهان : امممممم سبيبنى يامرام انام شويه بطلى رخامه بقي
زين : كان على عينى ياختى والله بس ابويا الحاج وامى الحاجه لوشلتك ودخلت بيكى هيهرونى اسأله وكمان عشان نسلم عليهم
لاقاها لسه نايمه فى جاب مايه ورش على وشها
نورهان بخضه : هااااااا حى ايه ده انا بغرق بغرق
زين ضحك بصوته كله : بتغرقى ايه ياهبله انتى يلا فوقى كده عشان ندخل الڤيلا عقبال ماانده على عم عبده يطلع الشنط فوق
نورهان فاقت ونزلت من العربيه
ودخلت البيت مع زين ووالدته اول ماشافتهم فضلت تزغرط ووالده كان واقف مبتسم جمبها
حبيبه : لولولولولولولولوى حمدلله على السلامه ياحبايبي البيت نور والله
وراحت اخدت نورهان فى حضنها وطبطبت عليها ونورهان ارتاحت اوى فى حضنها
حبيبه بحنان : نورتى بيتك يانورهان والف سلامه عليكى ياحبيبتى زين قالنا اللى حصل ان شاء الله هتخفى وتقومى بالسلامه
زين : الله وانا ياما من منور ولا ايه
حبييه ضحكت واخدته فى حضنها : حمدلله على السلام ياحبيبي
يوسف جه وسلم عليهم
يوسف بإبتسامه لنورهان : حمدلله على سلامتك يابنتى ان شاء الله تبقي بخير
نورهان بإبتسامه : شكراا ياعمى
يوسف : لا عمى ايه بقى انتى تقوليلى يابابا ولا انا مش زى بابا
نورهان حست بالحب والالفه معاهم
نورهان : حاضر يابابا
يوسف : ايوه كده يلا بقي يازين خد مراتك واطلعوا فوق فى اوضتك وانا هخلى حد من الشغاليين يطلعلكم الاكل عشان نورهان تعبانه
نورهان : لا عادى يابابا والله انا كويسه هننزل ناكل معاكم
حبيبه : لا ياحبيبتى خليكى ارتاحى دلوقت وابقوا انزلوا على العشا اتفقنا
نورهان بإبتسامه : اتفقنا
زين كان باصصص لنورهان بفخر وحب
زين : يلا يابطتى
اخدها وطلعوا اوضته نورهان كانت بتتفرج على اوضته
زين : هااا عجبتك الاوضه يابطتى
نورهان بإنبهار : دى تحفه جداا يازين
زين قرب منها ولف ايده على وسطها
زين بغمزه : لا والسرير هيعجبك اوى ومريح يابطتى
نورهان بإرتباك : اا.اه
زين بهمس : اه ايه
وباسها بوسه صغيره على شفايفها
زين : انا هطلعلك هدوم وانتى حصلينى على الحمام عشان تاخدى شاور
نورهان بصدمه : نععععععم ! لا طبعا انا هاخد شاور لوحدى
زين وهو بيطلع هدومها من الشنطه : ازاى بقي يافالحه وانتى كتفك لسه متصاب
زين قرب منها وهمس فى دونها : وبعدين مانا شوفتك كذا مره يابطتى .. كمل كلامه بغمزه : ولا نسيتى
نورهان وشها احمر : يوووووه بقي بطل قله ادب
زين ضحك واخد ايديها ودخلوا الحمام وساعدها انها تاخد شاور وساعدها فى فى اللبس وغيرلها على الجرح
زين : هاا خلصنا يابطتى خلاص هدخل انا بقي اخد شاور
نورهان بخجل : ماشي شكرا يازين
زين قرب منها مسك ايديها باسها
زين بحنان وقعد على ركبه قدامها : نورهان مش عاوزك تتكسفى وعاوزك تاخدى عليا واللى حصل ده بيحصل بين اى اتنين متجوزين عادى وبيحصل اكتر من كده كمان بس انا عاوزك تاخدى عليا الاول وكل حاجه هتيجى فى وقتها ماشي يابطتى
نورهان ابتسمت وهزت راسها
زين قام : يلا انا هقوم اخد شاور واطلع ناكل سوا وبعدين ننام
دخل زين الحمام ونورهان فضلت مبتسمه بحب لقت تليفونها بيرن
نورهان : الو ياهايدى ايوه وصلنا .. ايه ده بجد.. الف مبروك ياحبيبتى ربنا يكملكم على خير .. اكيد طبعا يابنتى انتى عبيطه اسيبك فى يوم زى ده لوحدك ازاى .. ماشي ياقلبى سلام
زين طلع من الحمام : بتكلمى مين يابطتى
نورهان : دى هايدى كانت بتقولى انهم حددوا ميعاد كتب الكتاب هيكون قبل فرح احمد ونور
زين : ان شاء الله يلا ناكل بقي
واكلها زين وخلصوا اكل واخدها فى حضنه ونام
@@@@@@@@@@@@@@@
عند كريم كان بيكلم هايدى
كريم : يااااه اخيرا مش مصدق نفسي يالمبي اخيرا بعد كام يوم هتبقي مراتى لولولولولووى يلاهوى هيجرالى حاجه من الفرحه والله
هايدى ضحكت : اهدى ياحبيبي مش كده كريم : اهدى انتى خليتى فيا عقل ده انتى طلعتى عين اهلى عقبال ماوافقتى
المهم انا هقفل دلوقت عشان عندى اجتماع هبقى اكلمك بالليل
وقفل مع هايدى
هايدى وهى بتتنطط على السرير : هيييييييه اخيرا هتجوز كريم حبيبي
@@@@@@@@@@@@@@
عند مريم
مريم قاعده بتفكر فى حازم ونظراته ليها
مريم بحزن : ياترى عاوز منى ايه ياحازم ياااارب شيل حب مصطفى من قلبي يااارب
@@@@@@@@@@@@@@@@
عدى الكام يوم اللى فاضلين على كتب كتاب هايدى
وجه يوم كتب الكتاي
نورهان وهى بتصحى زين : ياازين قوم بقي انا زهقت بصحى فيك من بدرى
زين وهو بياخد ايدها وبينمها جمبه : نامى بس يابطتى دلوقت ولما اصحى هنسافر انا وانتى وبابا وناهد
نورهان : خفيف اوى ياكابتن يلا بقي قوم عاوزه الحق اروح بدرى و اشوف البنات واقعد مع هايدى
زين قام : ادينى قومت اما نشوف اخرتها معاكى يانورهان
دخل الحمام اخد شاور وطلع كان لافف فوطه حوالين وسطه وعارى الصدر
وبينشف شعره بفوطه لقى نورهان واقفه قدامه
زين بسخريه : خييير مش مطمن للواقفه دى
نورهان قربت منه ولفت ايديها اللى مش متصابه حوالين رقبته
نورهان بدلع : شكرا يازينى
زين بغمزه : العفو ياروح زينك انا فى الخدمه وبعدين انتى ناسيه ان كريم صاحبي هو كمان وبعدين يلا بقي عشان اساعدك تاخدى شاور وفى اللبس كمان
@@@@@@@@@@@
احمد وصل بيت نور
كلمها فى التليفون
احمد بغضب : اخلصي بقي يانور بقالى نص ساعه مستنى تحت بتعملى ايه كل ده
نور : خلاص بقي قولت نازله اهو
احمد : قدامك ٣ دقايق ان منزلتيش هطلع اجيبك من شعرك
قفل السكه فى وشها
نور بضحك : مجنونه ويعملها والله اما الحق انزل بسرعه
ونزلت نور
احمد بصفير اعجاب : اوعى القمر اللى جاى علينا
نور ضحكت
احمد باس ايديها وفتحلها باب العربيه
@@@@@@@@@@@@@
وصلوا الجميع لبيت هايدى
مريم للبنات : هى نورهان اتاخرت كده ليه
نورهان وهى داخله بتزغرط: لولولولولولولوى
نور بضحك : اهى وصلت
نورهان راحت حضنت هايدى : مبروووك يااحلى عروسه فى الدنيا
هايدى : الله يبارك فيكى ياحبيبي ياارب وكملت بخبث: وعقبال مانفرح ب زين الصغير عن قريب
نورهان ضربتها فى كتفها : اتلمى
نور بخبث : الله ليه هى قالت حاجه غلط دى عاوزه تشوف النونو ابن زين يانونو
نورهان بخبث : ان شاء الله ياحبيبتى انا وانتى عن قريب
نور اتكسفت : صدقى انك قليله الادب
نورهان ضحكت : انتى اللى بدائتى سافله مريم : بنات انتو بقيتو سافلين اوى كده ليه من ساعه ماتجوزتو
نور بخبث : بكره تعرفى ياختى شكلك هتحصلينا قريب ولا ايه
نورهان بخبث : ولا اه
مريم بتتهرب : هو المأذون اتاخر كده ليه
البنات ضحكوا والمأذون وصل
وهايدى والبنات طلعوا بره لحد ماالمأذون كتب الكتاب كريم قام اخد هايدى فى حضنه
كريم بحب وعينيه مدمعه : اخيرااا ياهايدى اخيرااا ياحبيبتى
هايدى حضناه : اخيرا ياقلب هايدى بقيت مراتك
نورهان بتزغرط : لولولولولولولوى
زين بضحك : مراتى بتحب توجب مع كل الناس اوى الا ماعملتى كده فى فرحنا يابطتى
نورهان : وهما البنات اى حد برده
مريم : يلا يابنات نرقص ونفرفش شويه
نور : يلا يااوختشي
احمد شد ايديها : ليه سوسن قاعده جمبك عشان اخليكى ترقصى قدام الناس دى كلها ..كمل كلامه بغمزه : اصبرى لحد بكره وابقي ارقصيلى لوحدى
نورهان جات تقوم زين شدها من قفاها
زين وهو ماسكها من قفاها ورافع حاجبه
: الحلوه رايحه فين
نورهان وهى عينيها بتلف فى كل حته شبه الحرامى : هروح ارقص مع الناس اللى هناك دى
زين ولسه ماسكها : الا مارقصتيلى واحنا لوحدنا عاوزه ترقصي قدام
الناس دى كلها
نورهان : لا ماهو انت مش فاهم احنا هنرقص جوه فى الاوضه دى لوحدنا
زين بغضب : مافيش زفت رقص اقعدى جمبي هنا وبعدين انتى نسيتى الجرح اللى فى كتفك ولا ايه
نورهان ببكاء مصتنع : يازين بقي عشان خاطرى عاوزه ارقص مع صحابي
زين برفض : قولت لا يعنى لا
نورهان بصوت واطى : ده انت رخم
زين : سمعتك على فكره واستنينى اما نروح هعاقبك احلى عقاب
نورهان : بعينك يازين مافيش عقاب
زين بخبث وغمزه : هتشوفى يابطتى
نور بخبث وبهمس لنورهان : هو انتو مقضينها عقاب بس ولا ايه
مريم بدهشه : ايه ده يانورهان هو زين على طول بيعاقبك ياحرام
هايدى بصدمه : ياعينى ياصحبتى ومستحمله ده كله ازاى
نورهان بصتلهم بصدمه ومش عارفه تتكلم وبصت لنور : اتصرفى بقي
نور ولسه بتتضحك : متخافوش على صاحبتنا ياحبايبى هى بتتعاقب عقاب حلو اوى ههههههههههه
البنات بصينلهم بعدم فهم
نور ضحكت بصوت عالى على منظرهم
احمد بصلها بغضب
نور سكتت : اهو اتكتمت
وخلص حفله كتب الكتاب وهايدى وكريم خرجوا وقضوا باقى اليوم برا لوحدهم
@@@@@@@@@@@@@@@
تانى يوم كان فرح احمد ونور كانوا البنات والشباب كلهم فى بيت ابو زين كانوا البنات فى اوصه والشباب فى اوضه
تحديدا فى اوضه الشباب وقاعدين يهزروا
حازم : ايوه ياعريس مين قدك انهارده فرحك
احمد : عين يازومه ياحبيبي لا الليله تنضرب بسبب عينك
زين :بقولكوا ايه ماتيجى نقوم نهيص شويه استنوا هقوم اشغل مهرجانات
شغل زين مهرجان مليونير وشد احمد وكريم وحازم وقاموا يرقصوا
فى اوضه البنات
مريم : هو ايه الصوت ده انا سامعه مهرجان مليونير وصوت دبدبه جامده
نورهان : اكيد من الاوضه اللى فيها الشباب
هايدى بتفكر : طب ماتيجو نتفرج عليهم وهما بيرقصوا عاوزه اشوف كرمله وهو بيرقص عاوزه اشوف بيعرف ولا لا
نور بثقه : انا متاكده ان ابو حميد مؤدب وميعرفش يرقص
مريم : طب يلا نروح
نورهان اخدتهم للاوضه وفتحو الباب بالراحه وبصوا
مريم وقعت على الارض من الضحك على منظر نور وهى مبرقه وفاتحه بوقها
هايدى بضحك : هو ده اللى مالوش فى الرقص
احمد كان قالع القميص وبيرقص بفالنه حمالات سمرا وكان بيرقص لوحده والشباب بيصقفوله
نور بصدمه : احيييه ده انا مبعرفش ارقص كده
نورهان ضحكت : الحمدلله ياختى زينى واقف مؤدب بيصقف بس
مريم بسخريه : طب الحقى المؤدب اتهور نورهان بصت اتصدمت من منظر زين لاقته واقف بيرقص قدام احمد وبيعمل حركات بجسمه تضحك اى حد
زين بيرقص : مليونير مليونير بكره هبقي مليونير
نورهان بدهشه مضحكه : خربيتك ده انا ملحقتش اكمل الجمله
هايدى وهى بتدخل : لا بقي انا هدخل الحق كريم قبل مايتهور
هايدى وهى داخله : كررررريم
احمد اتخض ووقف ورا زين : يافضحتى
البنات دخلو وراها
نورهان وهى باصه لزين ومضيقه عينيها بخبث : هالله هالله ياباشا ايه ده كله ده
زين بتوتر : هو انتو واقفين من امتى
نور بخبث لاحمد اللى لبس قميصه : من ساعه ماابوحميد اتهور وقلع القميص
وانا اللى قولت جوزى حبيبي مؤدب
كريم لهايدى بضحك : ايه ياقلب كريم انا تمام ؟
هايدى ضحكت وهى بطبطب على صدره : مؤدب ياكرمله
حازم وهو باصص لمريم : الحمدلله انكوا دخلتوا فى الوقت المناسب طلعت انا وكيمو اللى مؤدبين
مريم ضحكت وديرت وشها
رواحت مريم شغلت مهرجان بنت الجيران
مريم وهى بترقص وبتصقف: يلااا يامزه
نورهان شدت زين ترقص معاه
نور شدت احمد : ارقص يابوحميد ده انا مراتك مش حد غريب برده
هايدى لكريم : كرمله ليك فى الرقص ولا مؤدب
كريم وهو بيشدها ترقص معاه : ليا فى كل حاجه يلااااااااا
حازم شد مريم ترقص معاه : مدامكيش غيرى ياوزعه
مريم ضحكت ورقصت معاه
" سكر محلى محطوط على كريمه كعبك محنى والعود عليه القيمه "
زين وهو حاطط ايده على وسط نورهان : : وتجيلى تلاقينى لسه بخيرى مش هتبقي لغيرى ايوه انا غيرى مافيش
نورهان ضحكت وهى بترقص معاه : ايوه بقي يازينى
" بنت الجيران شغلالى انا عينيا وانا فى المكان فى خلق حواليا مش عاوز حد ياخد باله من اللى انا فيه "
كريم واخد ايد هايدى وبيرقص معاها : شوفت القمر سهرنى لياليا وهموت عليكى ربنا العالم بيا سيبى شباكك مفتوح ليه ليه تقفليه "به
هايدى : الله الله ياكرمله طلعت منحرف وانا مش واخده بالى
كريم ضحك وباس خدها : بعون الله هتلاقى كل حاجه
"بهوايا انتى قاعده معايا عينيكى ليا مرايا وياجمال مراية العين "
مريم بتضحك على حازم وهو بيرقص وهى بتصقفله
حازم بغمزه : عجبك رقصي
مريم وهى هتموت من الضحك : يلااااهوى ده انت مسخره
حازم وهو هيمان فى ضحكتها : الله يحفظك يااارب
" خليكى لو تمشي اناديكى احنا الاتنين قاطعين تسبينى اكره حياتى وسنينى اتوه ومش هلاقينى واشرب خمور وحشيش "
احمد وهو حاضن نور وبيغنى : سكر محلى محطوط على كريمه كعبك محنى والعود عليه القيمه عليكى بصه تخلى العقل مجنون دوبتى قلبي بخطوه من رجلك سحبت روحى
سابتنى وراحتلك انا ليكى وبيكى ومعاكى لازم اكون
نور ضحكت : هههههههه كل اما افتكر شكلك وانت بترقص اموت من الضحك
" شغلاانى مش هقولك تانى لو الف حاجه وجعانى بشوف عينيكى ارتاح ياملاكى تروح حياتى فداكى"
زين ماسك وسط نورهان وبيرقصها وحاطط وشه فى وشها : هفضل وراكى وراكى فى اى مكان يتراح بصيلى هزى وسطك ميلى سيبي عينك تحكيلى اللى انتى مخبياه
غمزلها زين بعينه : وقوليلى فهمتى ايه من عينى مع السؤال جاوبينى لو تحبينى قوليلى فهمت عينى من قبل ماتكلم مش عايز غيرك عليكى انا مصمم عودك جمالك كل اللى فيكى يتحب
غمزلها زين بخبث نورهان ضحكت وحاوطط رقبته
فضلوا يهيصوا مع بعض ويرقصوا ويضحكوا
مريم طلعت موبايلها : يلا نتصور صوره للذكرى
واتصوروا صور كتير وكل قابل مع بعض
نورهان : الميكب ارتست وصلت يلا يابنات نروح الاوضه التانيه
نور لبست الفستان والميكب ارتست عملتلها ماسكات والميكب بتاعها
والبنات برده لسبوا فساتين سواريه عملوا ميكب
نورهان بإعجاب : شكلك زى القمر يانور ماشاء الله
نور بإبتسامه : حبيبتى انتى والله
كملت كلامها بهمس وبخبث : الا قوليلى يانورهان مين كان بيساعدك فى البيت وانتى بتاخدى شاور او بتغيرى لبسك
نورهان بإرتباك: اا..اا.اااه ماهو
نور بخبث وغمزه : ايه يابطه القطه اكلت لسانك برده لسه مصممه انكو عايشين مع بعض زى الاخوات
نورهان ابتسمت بخجل
نور ضحكت : يبقى زين اللى كان بيغيرلك
فى اوضه الشباب كانوا بيلبسوا
" اووه اووه اووه اووه لابسونى وروقونى عاوز البت تموت لما تشوفنى واصرفوا متخافوش "
بصوا لقوا حازم مشغل تليفونه وبيرقص ضحكوا اوى عليه
حازم : كاچولوه اووه اووه كاچولوه اووه لابسوه امريكوه اووه اووه
احمد ضحك : طب ياسيدى شكرا كفايه كده
ضحكوا الشباب وفضلوا يهزروا لحد ماجه ميعاد ان احمد ياخد نور ويروحوا الفرح
احمد واقف بيخبط على الباب وزبن وحازم وكريم وراه
نورهان فتحت الباب
زين بغمزه : اوباااااا ايه الجمال ده يابطتى نورهان : من بعض ماعندكم يازينى
دخل احمد ووراه الشباب نور كانت مدياه ضهره لفلها احمد وانبهر بجمالها
شالها ولف بيها والشباب صفرو والبنات زغرطوا
احمد حاضنهاو عينيه مدمعه : مبروك عليا انتى يانور عينى واخيراااا
نور حضناه بحب : و اخيرا يااحمد
كريم بهمس فى ودن هايدى : لا الصراحه فاجأتينى انهارده اول حاجه الرقص ودلوقتى الفستان والحلاوه دى كلها هيييح يااارب هون بالكام يوم دول بقي
هايدى : ليه ياحبيبي انا طول عمرى تنكر ده
كريم بضحك : فشر ده انتى ست الستات
هايدى : ايوه كده اتعدل
كريم ضحك وباسها راسها
حازم لمريم : لا مزه مزه يعنى مفيش كبام مريم بردح: نااااااعم ياعمرررر
حازم : انا حازم مش عمر
مريم رافعه حاجبها: لا ده انا بشرشحلك ياعنيا ..رفعت صباعها بحذر فى وشه : ولاخر مره بقولك احترم نفسك ياكابتن
حازم : يلا يابت يااوزعه من هنا روحى العبي بعيد هنرش مايه
مريم بصتله بغضي ودبدبت فى الارض ومشت من قدامه حازم ضحك عليها
احمد اخد نور ونزلوا والبنات وراهم بيزغرطوا
احمد رايح يركب عربيته زين وقفهم
زين : رايح فين ياباشا احنا هنركب دى كلنا
شاور على عربيه ليموزين
احمد : ايه ده الله دى ليا
زين بضحك : لا ياخفيف دى تأجير عشان الزفه بس
احمد حضنه : حبيبي ياباشا والله كان نفسي اقولك نردهالك فى الافراح بس انت اتجوزت بقى
نور بضحك : نردهاله لما يفرح ب زين الصغير وغمزت لنورهان
زين بضحك : يسمع من بوقك ربنا
نورهان وهى بتجرى تركب فى العربيه : انا اللى هركب جمب الشباك
نور ضحكت عليها : خدى يابت انا العروسه وعاوزه اركب جمب الشباك
وراحت تركب العربيه
احمد وهز بيضرب كف على كف : ادى ياعم اللى اتجوزناهم يلا ياخويا يلا
وراحو ركبوا فى العربيه هايدى ركبت مع كريم فى عربيته ومريم ركب مع البنات فى الليموزين وهما فى العربيه
نورهان : يسطااااا ماتشغلنا حاجه تفرفشنا معانا عروسه وعريس عاوزين نزفهم الله يكرمك
السواق ضحك : عينيا
وشغل مهرجانات وفضلو يصقفوا ويهيصوا والزفه بالعربيات ماشيه وراهم
فيها اهل نور وصحاب احمد ولما العربيه وقفت قدام القاعه
احمد طلع من فاتحه السقف ووقف على العربيه من فوق وفضل يرقص وزين طلع معاه وفضلو يرقصوا ويهبدوا
نورهان وهى بتسقف لزين : ايووووووه بقااااااا اديله لولولولولوى
مريم وهى هتموت من الضحك: يلااااااهوى هموووووت هههههههههه يخربيت كده شكلهم يفطس من الضحك
نور بصدمه : ربنا يعوض عليا عوض الصابرين ياارب فى جوزى وصاحبتى وجوزها
مريم بضحك : بس عسل والله ودمهم شربات
نور وهى بتنده على احمد : ياعمنا انزل بقي عاوزه الحق فرحى من اوله من هتقضيها رقص على السقف كده
احمد فضل يرقص ومردش عليها
نور: يادى النيله يااااااااكابتن وحياه عيالك ياشيخ لانت نازل انت حمضت جوه من القاعده
احمد نزل هو وزين
نورهان لزين بغمزه : ياختى ايه الحلاوه دى كلها لا حقيقى بهرتنى يازينى والله
زين وهو بيعدل جاكت بدلته بغرور مصتنع : عجبتك يابطتى
نورهان بغمزه : اوووى لا بجد حقيقى ابهرتنى برقصك اللى يقرف
زين بغرور مصتنع : اقل حاجه عندى
الجميع ضحكوا عليهم اوى
نزلوا كلهم من العربيه ودخلوا القاعه بالزفه ونور واحمد طلعوا رقصه سلو ليهم وبعدين الدى چى شغل مهرجان شوكلاته سايحه جوه كيك احمد مسك ايد نور ورقصوا عليها
"توهت فى جمال الغمزتين "
احمد كان بيشاور على غمازات نور وبعد ماخلص المهرجان احمد راح للدى چى وطلب منه المايك وغنى لنور
احمد بغنا : ياشئ عجز اللسان عن وصفه يالحن عجز وتر الوريد عن عزفه يااية من السماء مثل المطر ياثائره تضئ ليلي ياقمر احببتكى وصرتى وحدك تملكى عقلى وقلبي واتفقوا على حبكى احبلتك وصرت وحدك تملكى عقلى وقلبي واتفقوا على حبكى احببتكى
الجميع صقف له
نور : ايه يابوحميد الغنا الجامد ده
احمد بضحك : عجبك صوتى
نور ضحكت : طبعا كفايه انك غنتلى ياقلبي
كانت نورهان قاعده جمب زين ومعاهم على نفس الطرابيزه كريم وهايدى ومريم
كريم طلع يعمل تليفون
مريم للبنات : ماتيلا يابنات نطلع لنورا اكيد مش هنسيبها لوحدها اهى رقصه السلو خلصت اهى
هايدى : ماشي يلا بينا
نورهان وهى بتقوم : يلا بينا
زين شدها : راحه فين يابطتى
نورهان : رايحه لصاحبتى اكيد مش هسيبها
زين : ماشي بس عارفه لو شوفتك بتتهزى هزه واحده هقوم اجيبك من شعرك اشطاااا
نورهان بصتله ومردتش
زين : يبقا اشطا يلا اتكلى على الله
هايدى : زين بالله عليك لما كريم يخلص مكالمه قوله انى طلعت مع البنات
زين : ماشى
وطلعوا البنات لنورا وزين كانت عينه على نورهان وكريم جه استغرب
كريم : ايه ده هما البنات فين
زين : طلعوا ياسيدى لصاحبتهم يلا احنا كمان نطلع لاحمد
البنات بيرقصوا مع نورا والشباب مع احمد بس نورهان كانت واقفه بتصقف
وهى واقفه سمعت بنيت جمبها بيتكلموا
البنت ١ بإعجاب : الله بصي المز اللى لابس بدله كحلى ده و بيرقص مع العريس ده
البنت ٢ : واااو ده قمر اوى وحاجه چنتل كده
نورهان بصت للى بيتكلموا عنه لاقته زين البنت ١ : انا هروح ارقص معاه واتعرف عليه واخد رقمه
البنت ٢ : استنى اجى معاكى
البنت ١ : لا ياحبيبتى انا اللى شوفته الاول يبقى انا اللى هروحله
نورهان بسخريه لنفسها : ايه ده انا جوزى بيتشقط عينى عينك كده
بصت لقت البنت راحت ل زين وشدته ووشوشته ومسكت ايده وبترقص معاه وبتدلع عليه
نورهان بغيره وغضب : ايه السهوله دى ماشي يازين وحياه امك لاوريك
وراحت ناحيته بغضب وخبط فى البنت ووقعتها
نورهان بأسف مصطنع : اووووف انا اسفه خالص معلش مخدتش بالى
البنت بضيق : ماتحاسبي الله
نورهان ببرود : ماقولت معلش خلاص خلصنا
البنت : خلاص ولا يهمك
وجايه تمسك ايد زين تانى نورهان مسكت ايده هى وميلت عليه بدلع
زين كل ده باصصلها بأعجاب وكاتم ضحكته
نورهان بدلع وهى حاضنه دراع زين : معلش ياحبيبتى روحى شوفيلك حد تانى ده مش فاضي ياحبيبتى
البنت بضيق : مش فاضى ازاى يعنى
نورهان بدلع وهى بتلف ايد زين حوالين وسطها وواقفه فى حضنه : يعنى متجوز ياحبيبتى يلا اتكلى على الله بقي
البنت مشت وهى هتفرقع من الغيظ
نورهان جات تطلع من حضن زين لقته مثبت ايده حوالين وسطها ووطى على ودنها وهمس فى ودنها
زين بخبث : ايه بنغير ولا ايه
نورهان بضيق : لا عادى يعنى انا هغير من دى ولا ايه انا بس عشان برستيچى
زين بخبث : امممم برستيچك قولتيلى
نورهان لفتله بغضب : وبعدين فى ايه هو ايه واحده تجيلك وتقولك نرقص توافق على طول
زين بخبث : عادى يابطتى مبحبش اكسف حد
نورهان بضيق : لا معلش ياخويا احرجهم واحترم نفسك
زين ضحك بصوت عالى لدرجه ان فى بنات اخدت بالها وبصوله وبإعجاب حتى البنتين اللى سمعتهم بيبصوله بإعجاب واضح
نورهان :مبدهاش بقي
الدى چى شغل اغنيه يابتاع النعناع يامنعنع
نورهان اخدت ايد زين وفضلت ترقص معاه بدلع وفى حضنه وتبص للبنات تغيظهم
زين ضحك وهى فى حضنه وحط ايده على وسطها
زين بخبث وهمس فى ودنها : لا واضح الصراحه انها مش غيره خالص
نورهان بصتله بضيق : ارقص معايا وانت ساكت
زين ضحك وفضل يرقص معاها ويغنى مع الاغنيه وجات كوبليه " اللى سايب قلبي يولع وبعذاب قلبي بيتمتع واما اجى اقوله اقابلك يتمنع "
كان حاضن وسطها بإيده وراسه على راسها وباصص فى عينيها وبيغنيها
نورهان ضحكت وكملت رقص
مريم لنور وهايدى بضحك: شوفتوا نورهان مولعاها مع زين هناك تعالو نروحلها
وراحت نور وهايدى ومريم وتلموا البنات وحواليهم وقعدوا يصقفولهم فى كان بيبصلهم بحب وبيتمنالهم السعاده وفى كان بيبصلهم بحقد وغل
وخلصت الاغنيه وجات رقصه السلو الجماعيه احمد اخد نور
كريم لهايدى : يلا ياقلب كريم نرقص
هايدى : لا ياعم اتكسف
كريم بضحك : تتكسفى من ايه انتى مراتى دلوقت وبعدين مانتى رقصتى معايا قبل كده فى الرحله جايه دلوقتى وانا جوزك تقولى لا
هايدى : خلاص ياعم انت هتسيحلى يلا بينا
وطلعوا يرقصوا
زين لنورهان بضحك : بس ايه يابت الرقص ده ده ولا فيفى عبده
نورهان بثقه : طبعا اومال انت فاكر ايه
زين قرب منها بخبث وحاوط وسطها بإيده : طب لما نروح عاوزك ترقصيلى لوحدنا ده انا زى جوزك برده
نورهان بعدت : ده بعينك يازين وابقي خلى المسهوكه اللى معاك تبقى ترقصلك
زين ضحك اوى : طب وربنا غيرانه وبعدين انا ميملاش عينى غيرك يابطتى والله دول كلهم حاجات فارغه كده
وبعدين يلا بينا نرقص مع الناس دى
واخدها وطلعوا يرقصوا
مريم كانت قاعده لوحدها على الطرابيزه بتتفرج على اصاحبها ومبسوطه علشانهم
حازم جالها : بقولك يااوزعه ماتيجى ترقصى معايا
مريم بصتله برفعه حاجب : ليه ان شاء الله مبرقصش مع حد انا
حازم شد كرسي وقعد جمبها
حازم بإبتسامه : يبقى بلاها رقص خليها ممكن اقعد معاكى
مريم : مانت قعدت انت مستنى حد يعزمك
حازم ضحك حازم : انتى عسل اوى يامريم
مريم : الله يعسلك ياخويا متشكرين
حازم ضحك
حازم : قوليلى بقي يامريومه منفسكيش تبقي زى الناس اللى هناك دى وتتجوزى زيهم
مريم : لسه مجاش النصيب
حازم : طب ولو جه توافقى
مريم بصتله لدقيقه ومردتش
حازم : مريم ليه دايما بشوف فى نظره حزن فى عينك
مريم وبتدارى عينيها عنه : لا عادى يعنى متكبرش الموضوع ياحضره الظابط
حازم : قوليلى حازم عادى من غير القاب مانا بقولك مريم عادى
مريم وهى بتقوم : ان شاء الله
حازم : رايحه فين
مريم : رايحه الحمام
واول مامشت عيونها دمعت ودخلت الحمام تعيط
مريم بعياط : مش بإيدى والله اللى بيحصل ده
وبعد شويه بطلت بكا وغسلت وشها وظبطت الميكب وطلعت رواحت للطرابيزه لقت حازم قام اتنهدت وقعدت
عند البنات وهما بيرقصوا
احمد لنور بحب : اخيرااااااااا يانور عينى
هتبقى معايا لاخر العمر
نور بخجل : ايوه ان شاء الله
احمد بضحكه خبيثه : ده احنا ليلتنا فل ان شاء الله
نور بخجل ووشها احمر : احممممد
احمد برومانسيه : عيون احمد
نور بخجل : اتلم
احمد بضحك : اتلم ايه بس هو انا لسه عملت حاجه
نور ضربته فى كتفه وزاد ضحك احمد وحضنها وشالها ولف بيها
عند كريم وهايدى
كريم بحب : بس ايه العسل ده ياقلب كريم
هايدى : بالله
كريم بضحك : اه والله شكلك قمر اووى
هايدى : طب ياسيدى شكرااا
كريم : ايه ياما الفصلان ده فين المحن بتاع البنات هااا فين
هايدى برفعه حاجب : هو ده اللى موجود اذا كان عاجب
كريم مسك ايديها وباسها وبحنان : عاجبنى ونص كمان ياقلب كريم
عند نورهان وزين
زين بيضحك وحاضن نورهان
نورهان بضيق : ايه شايف اراجوز قدامك ولا ايه
زين بضحك : لا يابطتى بس اصل كل اما افتكر منظرك وانتى بتوقعى البت وبتغيظيها افطس ضحك
نورهان بضيق : اه ياخويا مانت عاجبك سهوكه البنات دى اوى
زين ضحك بخبث وقربها منه : انتى الاصل يابطتى والله ومفيش فى القلب غيرك بس لو ترضي عنى يااااه
نورهان : بعينك طول مانت بتبصبص للبنات كده بعينك
زين ضحك وقربها فى حضنه وكملوا رقص على اغنيه لمستك نسيت الحياه لعمرو مصطفى
وانتهت الرقصه ونور واحمد راحو قعدوا فى الكوشه وكريم وهايدى ونورهان وزين رجعوا لطرابيزتهم
عند احمد ونور
نور لاحمد : احمد
احمد : نعم يانور عينى
نور : بقولك ايه ماتخلى زين يغنى اغنيه اصل صوته بيعجبنى اوى
احمد : بس كده عينيا
وراح احمد لزين وقاله يغنى
زين : عينيا ليك ياخويا انت والعروسه
وراح للدى چى وقاله يشغل موسيقى اغنيه جميله لعمرو دياب واخد منه المايك
" ياللى عليكى العين زى القمر واحلى ياحلوه الحلوين بيكى الحياه تحلى "
نزل زين لنورهان وشدها واخدها وطلع لنور واحمد ولف ايده حوالين وسطها وبصلها وكمل غنى
"ياللى عليكى العين زى القمر واحلى ياحلوه الحلوين بيكى الحياه تحلى
ملاامحك جميله وكلك جميله جميله جميله جميله جميله يابخت اللى تبقي معاااه جميله جميله جميله جميله جميله جميله ماشاء الله "
نور واحمد مبسوطين وبيصقفوله ونورهان بصاله بإبتسامه خجوله وزين حاضنها بإيد والايد التانيه ماسك المايك وبيغنى
" عيونك الغاليين بينورو الدنيا والضحكه ع الخديين تتحب وفى ثانيه ملامحك جميله وكلك جميله جميله جميله جميله جميله جميله يابخت اللى تبقى معاه جميله جميله جميله جميله جميله ماشاء الله "
وخلص الاغنيه والناس كلها صقفت والشباب صفرتله زين بص لنورهان بحب وباسها جبينها بحنان وبص فى عينيها
زين بحب : بحبك يابطتى
احمد لزين : احم احم نحن هنا ياعم
زين بضحك : ده انت عيل فصيل ماتخليك فى مراتك ياعم
احمد : ودى تيجى برده اشوف زين بيحب فى مراته من غير ماارخم عليه
زين ضحك
نور راحت لنورهان وهمست فى ودنها بخبث : زيدى يازيدى ع الحب وتقوليلى عايشين مع بعض زى الاخوات
نورهان بضحك : بت اتلمى ايوه اخوات
نور بخبث : اممممم ماشي هعديها بمزاجى
وخلص الفرح ونور واحمد ودعو اهلهم واصحابهم وروحوا شقتهم وفتح احمد الباب احمد وهو بيشيل نور : استعنى على الشقى بالله
نور ضحكت ولفت ايديها على رقبته
نور : نزلنى يااحمد
احمد : ودى تيجى والله ابدا تمشي ازاى وانا ايدى موجوده وتشيل حبيبتى
ودخل احمد اوضه النوم ونزلها
احمد مسك ايديها وباسها وبحب : مبروك يانور عينى اخيرااا بقينا تحت سقف واحد
نور بخجل وخدودها حمرا : الله يبارك فيك يااحمد
احمد بضحك وباسها فى خدها : ياخلاصى ياناس ع الحلو اللى بيتكسف وخدوده بتحمر يلا بقي غيرى هدومك عشان نصلى
نور بخجل : حااضر
@@@@@@@@@@
عند كريم وهايدى
هايدى وهى بتنزل من العربيه : يلا ياكريم تصبح على خير
كريم شدها : خدى يابت
هايدى بإستغراب : ايه ياكريم فى ايه
كريم : هو ايه اللى يلا ياكريم تصبح على خير
هايدى : الله اومال اقول ايه يعنى
كريم قرب منها بحب : يعنى المفروض يكون فيه بوسه او حضن وتقوليلى تصبح على خير يا
كيمو ياحبيب قلبي مش تفتحى الباب وتجرى
هايدى بضحك : لا ياعم ايه اللى انت بتقوله ده لا عيب طبعا
كريم رافع حاجبه : عيب هو ايه اللى عيب ده انا بقولك بوسه او حضن اومال لو قولتلك عاوز ا
هايدى قاطعته بشهقه ومصدومه : كريم ايه اللى انت بتقوله ده انت طلعت قليل الادب
كريم بدهشه مضحكه : هو اللى انا بقوله ده قله ادب
هايدى بتأكيد : طبعا
كريم ومازال مندهش : محدش قالى ان الكلام ده عيب لما اقوله لمراتى
هايدى بغرور : يلا ادينى كسبت فيك ثواب وعرفتك يلا سلام عليكو
ولسه بتفتح ونازله من العربيه كريم شدها وباسها هايدى اتصدمت من اللى عمله كريم بعد عنها وبصلها بحب لاقاها لسه متنحه ومبرقه عينيها
كريم بضحك وبيشاور بإيده قدام وشها : ااااايه يابت فى ايه مالك متنحه كده ليه
هايدى بصدمه : ايه اللى انت عملته ده
كريم ببراءه مزيفه : دى بوسه بريئه لمراتى حبيبتى
هايدى : اه ياقليل الادب دى برىئه دى
كريم بضحك : ياستى والله بريئه اومال بقي لو
هايدى قاطعته : بسسسسس ايه ماسوره قله ادب واتفتحت انا نازله سلااام
نزلت هايدى بسرعه من العربيه تحت نظرات كريم المندهشه
كريم : هجيب منها عيال دى ازاى بس ياربي
ومشي كريم
@@@@@@@@@@ @@@@@@
عند نورهان وزين دخلو الڤيلا
زين : سلام عليكم يااهل البيت
حبيبه : وعليكم السلام ياحبيبي هاا اتبسطوا فى الفرح
زين وهو بيبص لنورهان وبيضحك : اوى اوى ياماما
حبيبه : طب ياحبايبى ربنا يفرحكوا على طول ياارب
نورهان وهى بتبوسها : طيب ياماما بعد اذنك انا هطلع بقي ارتاح شويه
حبيبه بحنيه : اطلعى ياحبيبتى شكلك تعبانه
زين بسخريه : اوى اووى ياماما اصلها تعبت اوى انهارده
حبيبه لنورهان بحنيه : ياحبيبتى طب اطلعى انتى وانا هخلى حد من الشغاليين يجيبولك العشا فوق
نورهان وهى بتحضنها بحب : لا ياماما ربنا يخليكى احنا اتعشينا فى الفرح هطلع بس استريح
وطلعت نورهان تحت نظرات زين المبتسمه ليها بفخر وحب
حبيبه : وانت مالك واقف كده ليه اطلع مع مراتك يلا بدل مانت واقف هتاكلها بعينك كده وهى طالعه
زين طالع وراه : والله عندك حق ياماما انا هطلع استريح انا كمان
حبيبه بحب : ربنا يهديكم لبعض ياولاد ويرزقكم الذريه الصالحه ياارب
فى اوضه زين دخل لقى نورهان قاعده قدام التسريحه بتفك الطرحه
زين بغناء : قدام مرايتها عادى تدلع براحتها بستناها وبستعجلها
قرب منها وحضنها من ضهرها وبصلها فى المراياوكمل غنا
زين بغمزه: تضحكلى وابصلها تختار الوانها تسال عن رأى فى فستانها طب هختار ازاى وجمالها بيحلى الدنيا بحالها
نورهان : شكلك رايق اوى ياباشا
زين لفها له : طبعا ومروقش ليه والنهارده كان يوم حلو اوى
نورهان بضيق : طبعا مش البنات كانو هيموتو عليك لازم تكون مبسوط
زين بحنيه وبيحسس على شعرها : كذا مره اقولك مفيش حد يملى قلبي وعينى غيرك يابطتى
زين باسها فى خدها وكمل بخبث : انا اللى مخلينى مبسوط ان شوفت غيرتك عليا يابطتى
نورهان بتوتر : لا طبعا مش غيره خالص وبعدين اوعى بقي عاوزه ادخل اخد شاور واغير
زين بخبث : طب قدامى يلا على الحمام ومن غير اعتراض يلااا
نورهان دبدبت وهى ماشيه بغضب دخل زين وراها وغيرلها هدومها وساعدها تاخد شاور ولبسها هدومها وكالعاده مخلتش من شقاوه زين طلعت نورهان وزين معاه هى قعدت قدام التسريحه تنشف شعرها
زين افتكر احمد اخد تليفونه وكلمه
زين بضحك : الووووو ياعريس
احمد : ايه ياغلس ده وقت تتصل فيه
زين : اصلك وحشتنى اوى يابو حميد وبعدين قولت اتصل بس اشوفك محتاج حاجه كده ولا كده
احمد : لا ياسيدى متشكرين اقفل بقي
زين ضحك بصوت عالى : هههههه سلام ياعريس
وقفل التليفون معاه وبص لنورهان اللى قاعده قدام التسريحه ساند ايده ورا دماغه بيغنى وبيبصلها بعشق
زين بغناء : حكولى عنها كتير قالو جمالها خيال واما قابلتها غير دى حاجه ولا على الباال لا دى جامده جامده جامده بس ايه ده كله ايه ده اهدى ليه ايوه جامده جامده جامده بس بس شوف ياقلبي عامله ايه
زين قام وقرب منها وسرح هو شعرها وحضنها وبصلها فى المرايا وغمزلها
زين بغنا : شوفت كتير وقليل بس دى بالتحديد عندها كده تفاصيل خلت نارى تقيد
نورهان قامت بعد مازين خلص تسريح شعرها ضحكت ولفتله ولفت ايده حوالين رقبته
نورهان لزين : شكلك رايق اوى ياحضره الظابط
زين بإبتسامه ولف ايده حوالين وسطها باسها من شفايفها : ومروقش ليه يامرات الظابط
نورهان وهى رايحه للسرير : ماشي ياباشا ربنا يفرحك كمان وكمان
زين راح للدولاب اخد هدوم له وراح للحمام اخد شاور وطلع وكالعاده كان لابس بنطلون بس وراح لنورهان لما لاقاها فى سابع نومه مد ايده ومسح على شعرها بحنان ووطى باس خدها وجبينها ونام جمبها واخدها فى حضنه نورهان كانت صاحيه ابتسمت بحب وهى مغمضه عند نور واحمد فى شقتهم
احمد بيخبط على نور الباب
احمد : هاااا يابنتى خلصتى
نور بزعيق : ايييه يااحمد ماتصبر شويه يااخى ايه الدنيا هطتير
احمد بضحك : اممممم صوتك بيعلى عليا ياعروسه براحتك كله هيطلع عليكى
وبعد شويه فتحت نور الباب
احمد بضحك : ايه يانور انتى رايحه تحجى ولا ايه
نور ؛ هاهاهاها ظريف اوى حضرتك
نور كانت لابسه اسدال ابيض ساده
احمد : اتمنى يكون فى حاجه دلع تحت الاسدال ده
نور : سافل
احمد : انتى لسه شوفتى سفاله يلا قدامى عشان نصلى
وصلى احمد بيها ولما خلصوا صلاه حط ايده على دماغها وقال الدعاء
احمد لنور : هااااا ياشابه خلاص خلصنا صلاه
نور : ايوه الحمدلله
احمد : الحمدلله طبعا ع كل حال بس هااا
نور بعدم فهم : ايييه
احمد فى سره : غبيه وهتتعبنى من اولها
نور : بتقول ايه مش سامعاك
احمد : بقول يلا يانور ياحبيبتى اقلعى الاسدال فرجينى الحاجات الحلوه
نور وهى بتردحله : نعم ياعينياااا اقلع ايه
احمد : السمع ايه بقول الاسدال
نور وهى بتقوم بسرعه : ده بعينك
ودخلت الاوضه وقفلت الباب وراها بالمفتاح احمد قام بس ملحقهاش
احمد : افتحى يانور ياحبيبتى الله يهديكى
نور بعند : لا مش فاتحه يااحمد
احمد ابتدى يتعصب : افتحى يانور بقي متخلنيش اتعصب وبعدين انتى فاكره الباب ده هو اللى هيحميكى
نور بعند : اه ويلا بقي ياابوحميد روح نام فى الاوضه التانيه ونتقابل بكره ان شاء الله تصبح على خير
احمد : تمااااام براحتك خالص
نور بعد مااطمنت انه مشي قلعت الاسدال وبصت لنفسها فى المرايا وابتسمت : قمرر عليا الطلاق قمر
نور راحت نامت ع السرير بعد شويه سمعت صوت جاى من البلكونه فاتخضت وقامت بسرعه لقت احمد داخل من البلكونه وبيضحك ضحكه شريره
احمد : نيهاهاهاهاهاهاها كنتى مفكره انى مش هعرف ادخلك ياقطه
نور بصدمه : يخربيتك انت جيت من البلكونه ازاى
احمد : لا دى سهله نطيت من بلكونه الاوضه التانيه للبلكونه دى
نور : ومخفتش انك تقع
احمد : عيب عليكى انتى بتكلمى ظابط شاطر مش واحد بيبيع قراطيس لب ولامؤاخذه
كمل كلامه بخبث وقرب منها وشدها لحضنه وبصلها من فوق لتحت : بس ايه يانور عينى الحلاوه دى كلها قشطه يااخواتى قشطه
نور وافتكرت انها مش لابسه الاسدال
نور بصدمه : يافضحتى اوعى كده هروح استر نفسي
احمد ضحك بصوت عالى
احمد : لا متقلقيش انا زى جوزك برده
نور بخجل وخدودها احمرت : اوعى يااحمد بقي مينفعش كده
احمد قرب من شفايفها : هو ايه بس اللى مينفعش انا لسه عملت حاجه يانور قلبي وعينى
وباسها احمد برومانسيه وحب
نور فى الاول كانت مكسوفه منه بعد تجاوبت معاه وحاوطت رقبته بإيديها
احمد شالها وراح ناحيه السرير ونزلها بهدوء احمد بص فى عينيها بحب وقالها : بحبك يانور عينى
فى اوضه البنات
هايدى : خلاص جهزنا الشنط يلا بينا بقي انا كلمت كريم وقالى انه مستنينا تحت
نور بهزار :انا هركب مع احمد جوزى ياحبيبتى
هايدى بضحك : ماشي ياختى يلا ننزل بقي
مريم : طب نورهان حد كلمها
نور بتأكيد : ايوه كلمتها قالتلى نزلت هى وزين تحت ومستنينا
مريم : ماشي يلا بينا بقي
ونزلوا البنات
احمد راح لنور
احمد : وحشتينى يازوجتى العزيزه
نور ضحكت : وانت اكتر يازوجى ياقره عينى
مريم : هييييح وايه كمان يامحن منك ليها
احمد ضحك : صاحبتك دى فصيله اوى وبعدين يامريم براحتى مش مراتى وكمان كام يوم هتبقي فى بيتى
نور ابتسمت بخجل
كريم : ايوه بقي ياسيدى يابختك هتتجوز كمان كام يوم
احمد بيخمس فى وشه : الله اكبر ياخويا انت هتحسدنا ولا ايه
اخد نور فى حضنه :وبعدين ياحبيبي اللى غيران مننا يعمل زينا
كريم بضحك : انا هنزل من هنا على بيت هايدى على طول احدد ميعاد كتب الكتاب والفرح ياعم انا لو صبرت اكتر من كده هيبقى فى خطر عليا
ضحكوا الشباب
حازم وهو بيبص لمريم : عقبالى انا كمان ياااارب
مريم تجاهلته وبصت فى حته تانيه
احمد : يلا ياجماعه عشان زين هيقتلنا بقاله كتير مستنى فى العربيه مع مراته
وركب الشباب كل واحد عربيه
نور مع احمد هايدى ومريم مع كريم وحازم ركب عربيته لوحده وفضل طول الطريق يفكر فى مريم وازاى يتقدملها ويخليها تحبه
كريم وصل القاهره مع هايدى ومريم
واول حاجه عملها راح بيتها اتفق مع اهلها ان كتب الكتاب هيكون قبل فرح احمد ونور بيوم
احمد وصل نور بيتها فى القاهره
احمد : حمدلله على السلامه يانور عينى
نور : الله يسلمك ياابوحميد
احمد : مش عارف بحس انى بكلم واحد صاحبي والله لما بتقوليلى ابوحميد
نور ضحكت : ايه ياعم بدلعك الله
احمد قرب منها : لا انا عاوز من الدلع التانى المايص ده
نور ضحكت بخجل وزقته ونزلت من العربيه
نور : بعينك ياابوحميد يلا سلام ياعريس
احمد : ماشي ياعروسه هتروحى منى فين كلها كام يوم وتبقي فى بيتى ياجميل
نور ضحكت وطلعت بيتها واحمد تابعاه بإبتسامه ومشي سافر اسكندريه
عند زين ونورهان وصلوا لڤيلا والده يوسف الباشا نورهان كانت نايمه
زين بيصحيها : بطتى يلا ياحبيبي وصلنا
نورهان : امممممم سبيبنى يامرام انام شويه بطلى رخامه بقي
زين : كان على عينى ياختى والله بس ابويا الحاج وامى الحاجه لوشلتك ودخلت بيكى هيهرونى اسأله وكمان عشان نسلم عليهم
لاقاها لسه نايمه فى جاب مايه ورش على وشها
نورهان بخضه : هااااااا حى ايه ده انا بغرق بغرق
زين ضحك بصوته كله : بتغرقى ايه ياهبله انتى يلا فوقى كده عشان ندخل الڤيلا عقبال ماانده على عم عبده يطلع الشنط فوق
نورهان فاقت ونزلت من العربيه
ودخلت البيت مع زين ووالدته اول ماشافتهم فضلت تزغرط ووالده كان واقف مبتسم جمبها
حبيبه : لولولولولولولولوى حمدلله على السلامه ياحبايبي البيت نور والله
وراحت اخدت نورهان فى حضنها وطبطبت عليها ونورهان ارتاحت اوى فى حضنها
حبيبه بحنان : نورتى بيتك يانورهان والف سلامه عليكى ياحبيبتى زين قالنا اللى حصل ان شاء الله هتخفى وتقومى بالسلامه
زين : الله وانا ياما من منور ولا ايه
حبييه ضحكت واخدته فى حضنها : حمدلله على السلام ياحبيبي
يوسف جه وسلم عليهم
يوسف بإبتسامه لنورهان : حمدلله على سلامتك يابنتى ان شاء الله تبقي بخير
نورهان بإبتسامه : شكراا ياعمى
يوسف : لا عمى ايه بقى انتى تقوليلى يابابا ولا انا مش زى بابا
نورهان حست بالحب والالفه معاهم
نورهان : حاضر يابابا
يوسف : ايوه كده يلا بقي يازين خد مراتك واطلعوا فوق فى اوضتك وانا هخلى حد من الشغاليين يطلعلكم الاكل عشان نورهان تعبانه
نورهان : لا عادى يابابا والله انا كويسه هننزل ناكل معاكم
حبيبه : لا ياحبيبتى خليكى ارتاحى دلوقت وابقوا انزلوا على العشا اتفقنا
نورهان بإبتسامه : اتفقنا
زين كان باصصص لنورهان بفخر وحب
زين : يلا يابطتى
اخدها وطلعوا اوضته نورهان كانت بتتفرج على اوضته
زين : هااا عجبتك الاوضه يابطتى
نورهان بإنبهار : دى تحفه جداا يازين
زين قرب منها ولف ايده على وسطها
زين بغمزه : لا والسرير هيعجبك اوى ومريح يابطتى
نورهان بإرتباك : اا.اه
زين بهمس : اه ايه
وباسها بوسه صغيره على شفايفها
زين : انا هطلعلك هدوم وانتى حصلينى على الحمام عشان تاخدى شاور
نورهان بصدمه : نععععععم ! لا طبعا انا هاخد شاور لوحدى
زين وهو بيطلع هدومها من الشنطه : ازاى بقي يافالحه وانتى كتفك لسه متصاب
زين قرب منها وهمس فى دونها : وبعدين مانا شوفتك كذا مره يابطتى .. كمل كلامه بغمزه : ولا نسيتى
نورهان وشها احمر : يوووووه بقي بطل قله ادب
زين ضحك واخد ايديها ودخلوا الحمام وساعدها انها تاخد شاور وساعدها فى فى اللبس وغيرلها على الجرح
زين : هاا خلصنا يابطتى خلاص هدخل انا بقي اخد شاور
نورهان بخجل : ماشي شكرا يازين
زين قرب منها مسك ايديها باسها
زين بحنان وقعد على ركبه قدامها : نورهان مش عاوزك تتكسفى وعاوزك تاخدى عليا واللى حصل ده بيحصل بين اى اتنين متجوزين عادى وبيحصل اكتر من كده كمان بس انا عاوزك تاخدى عليا الاول وكل حاجه هتيجى فى وقتها ماشي يابطتى
نورهان ابتسمت وهزت راسها
زين قام : يلا انا هقوم اخد شاور واطلع ناكل سوا وبعدين ننام
دخل زين الحمام ونورهان فضلت مبتسمه بحب لقت تليفونها بيرن
نورهان : الو ياهايدى ايوه وصلنا .. ايه ده بجد.. الف مبروك ياحبيبتى ربنا يكملكم على خير .. اكيد طبعا يابنتى انتى عبيطه اسيبك فى يوم زى ده لوحدك ازاى .. ماشي ياقلبى سلام
زين طلع من الحمام : بتكلمى مين يابطتى
نورهان : دى هايدى كانت بتقولى انهم حددوا ميعاد كتب الكتاب هيكون قبل فرح احمد ونور
زين : ان شاء الله يلا ناكل بقي
واكلها زين وخلصوا اكل واخدها فى حضنه ونام
@@@@@@@@@@@@@@@
عند كريم كان بيكلم هايدى
كريم : يااااه اخيرا مش مصدق نفسي يالمبي اخيرا بعد كام يوم هتبقي مراتى لولولولولووى يلاهوى هيجرالى حاجه من الفرحه والله
هايدى ضحكت : اهدى ياحبيبي مش كده كريم : اهدى انتى خليتى فيا عقل ده انتى طلعتى عين اهلى عقبال ماوافقتى
المهم انا هقفل دلوقت عشان عندى اجتماع هبقى اكلمك بالليل
وقفل مع هايدى
هايدى وهى بتتنطط على السرير : هيييييييه اخيرا هتجوز كريم حبيبي
@@@@@@@@@@@@@@
عند مريم
مريم قاعده بتفكر فى حازم ونظراته ليها
مريم بحزن : ياترى عاوز منى ايه ياحازم ياااارب شيل حب مصطفى من قلبي يااارب
@@@@@@@@@@@@@@@@
عدى الكام يوم اللى فاضلين على كتب كتاب هايدى
وجه يوم كتب الكتاي
نورهان وهى بتصحى زين : ياازين قوم بقي انا زهقت بصحى فيك من بدرى
زين وهو بياخد ايدها وبينمها جمبه : نامى بس يابطتى دلوقت ولما اصحى هنسافر انا وانتى وبابا وناهد
نورهان : خفيف اوى ياكابتن يلا بقي قوم عاوزه الحق اروح بدرى و اشوف البنات واقعد مع هايدى
زين قام : ادينى قومت اما نشوف اخرتها معاكى يانورهان
دخل الحمام اخد شاور وطلع كان لافف فوطه حوالين وسطه وعارى الصدر
وبينشف شعره بفوطه لقى نورهان واقفه قدامه
زين بسخريه : خييير مش مطمن للواقفه دى
نورهان قربت منه ولفت ايديها اللى مش متصابه حوالين رقبته
نورهان بدلع : شكرا يازينى
زين بغمزه : العفو ياروح زينك انا فى الخدمه وبعدين انتى ناسيه ان كريم صاحبي هو كمان وبعدين يلا بقي عشان اساعدك تاخدى شاور وفى اللبس كمان
@@@@@@@@@@@
احمد وصل بيت نور
كلمها فى التليفون
احمد بغضب : اخلصي بقي يانور بقالى نص ساعه مستنى تحت بتعملى ايه كل ده
نور : خلاص بقي قولت نازله اهو
احمد : قدامك ٣ دقايق ان منزلتيش هطلع اجيبك من شعرك
قفل السكه فى وشها
نور بضحك : مجنونه ويعملها والله اما الحق انزل بسرعه
ونزلت نور
احمد بصفير اعجاب : اوعى القمر اللى جاى علينا
نور ضحكت
احمد باس ايديها وفتحلها باب العربيه
@@@@@@@@@@@@@
وصلوا الجميع لبيت هايدى
مريم للبنات : هى نورهان اتاخرت كده ليه
نورهان وهى داخله بتزغرط: لولولولولولولوى
نور بضحك : اهى وصلت
نورهان راحت حضنت هايدى : مبروووك يااحلى عروسه فى الدنيا
هايدى : الله يبارك فيكى ياحبيبي ياارب وكملت بخبث: وعقبال مانفرح ب زين الصغير عن قريب
نورهان ضربتها فى كتفها : اتلمى
نور بخبث : الله ليه هى قالت حاجه غلط دى عاوزه تشوف النونو ابن زين يانونو
نورهان بخبث : ان شاء الله ياحبيبتى انا وانتى عن قريب
نور اتكسفت : صدقى انك قليله الادب
نورهان ضحكت : انتى اللى بدائتى سافله مريم : بنات انتو بقيتو سافلين اوى كده ليه من ساعه ماتجوزتو
نور بخبث : بكره تعرفى ياختى شكلك هتحصلينا قريب ولا ايه
نورهان بخبث : ولا اه
مريم بتتهرب : هو المأذون اتاخر كده ليه
البنات ضحكوا والمأذون وصل
وهايدى والبنات طلعوا بره لحد ماالمأذون كتب الكتاب كريم قام اخد هايدى فى حضنه
كريم بحب وعينيه مدمعه : اخيرااا ياهايدى اخيرااا ياحبيبتى
هايدى حضناه : اخيرا ياقلب هايدى بقيت مراتك
نورهان بتزغرط : لولولولولولولوى
زين بضحك : مراتى بتحب توجب مع كل الناس اوى الا ماعملتى كده فى فرحنا يابطتى
نورهان : وهما البنات اى حد برده
مريم : يلا يابنات نرقص ونفرفش شويه
نور : يلا يااوختشي
احمد شد ايديها : ليه سوسن قاعده جمبك عشان اخليكى ترقصى قدام الناس دى كلها ..كمل كلامه بغمزه : اصبرى لحد بكره وابقي ارقصيلى لوحدى
نورهان جات تقوم زين شدها من قفاها
زين وهو ماسكها من قفاها ورافع حاجبه
: الحلوه رايحه فين
نورهان وهى عينيها بتلف فى كل حته شبه الحرامى : هروح ارقص مع الناس اللى هناك دى
زين ولسه ماسكها : الا مارقصتيلى واحنا لوحدنا عاوزه ترقصي قدام
الناس دى كلها
نورهان : لا ماهو انت مش فاهم احنا هنرقص جوه فى الاوضه دى لوحدنا
زين بغضب : مافيش زفت رقص اقعدى جمبي هنا وبعدين انتى نسيتى الجرح اللى فى كتفك ولا ايه
نورهان ببكاء مصتنع : يازين بقي عشان خاطرى عاوزه ارقص مع صحابي
زين برفض : قولت لا يعنى لا
نورهان بصوت واطى : ده انت رخم
زين : سمعتك على فكره واستنينى اما نروح هعاقبك احلى عقاب
نورهان : بعينك يازين مافيش عقاب
زين بخبث وغمزه : هتشوفى يابطتى
نور بخبث وبهمس لنورهان : هو انتو مقضينها عقاب بس ولا ايه
مريم بدهشه : ايه ده يانورهان هو زين على طول بيعاقبك ياحرام
هايدى بصدمه : ياعينى ياصحبتى ومستحمله ده كله ازاى
نورهان بصتلهم بصدمه ومش عارفه تتكلم وبصت لنور : اتصرفى بقي
نور ولسه بتتضحك : متخافوش على صاحبتنا ياحبايبى هى بتتعاقب عقاب حلو اوى ههههههههههه
البنات بصينلهم بعدم فهم
نور ضحكت بصوت عالى على منظرهم
احمد بصلها بغضب
نور سكتت : اهو اتكتمت
وخلص حفله كتب الكتاب وهايدى وكريم خرجوا وقضوا باقى اليوم برا لوحدهم
@@@@@@@@@@@@@@@
تانى يوم كان فرح احمد ونور كانوا البنات والشباب كلهم فى بيت ابو زين كانوا البنات فى اوصه والشباب فى اوضه
تحديدا فى اوضه الشباب وقاعدين يهزروا
حازم : ايوه ياعريس مين قدك انهارده فرحك
احمد : عين يازومه ياحبيبي لا الليله تنضرب بسبب عينك
زين :بقولكوا ايه ماتيجى نقوم نهيص شويه استنوا هقوم اشغل مهرجانات
شغل زين مهرجان مليونير وشد احمد وكريم وحازم وقاموا يرقصوا
فى اوضه البنات
مريم : هو ايه الصوت ده انا سامعه مهرجان مليونير وصوت دبدبه جامده
نورهان : اكيد من الاوضه اللى فيها الشباب
هايدى بتفكر : طب ماتيجو نتفرج عليهم وهما بيرقصوا عاوزه اشوف كرمله وهو بيرقص عاوزه اشوف بيعرف ولا لا
نور بثقه : انا متاكده ان ابو حميد مؤدب وميعرفش يرقص
مريم : طب يلا نروح
نورهان اخدتهم للاوضه وفتحو الباب بالراحه وبصوا
مريم وقعت على الارض من الضحك على منظر نور وهى مبرقه وفاتحه بوقها
هايدى بضحك : هو ده اللى مالوش فى الرقص
احمد كان قالع القميص وبيرقص بفالنه حمالات سمرا وكان بيرقص لوحده والشباب بيصقفوله
نور بصدمه : احيييه ده انا مبعرفش ارقص كده
نورهان ضحكت : الحمدلله ياختى زينى واقف مؤدب بيصقف بس
مريم بسخريه : طب الحقى المؤدب اتهور نورهان بصت اتصدمت من منظر زين لاقته واقف بيرقص قدام احمد وبيعمل حركات بجسمه تضحك اى حد
زين بيرقص : مليونير مليونير بكره هبقي مليونير
نورهان بدهشه مضحكه : خربيتك ده انا ملحقتش اكمل الجمله
هايدى وهى بتدخل : لا بقي انا هدخل الحق كريم قبل مايتهور
هايدى وهى داخله : كررررريم
احمد اتخض ووقف ورا زين : يافضحتى
البنات دخلو وراها
نورهان وهى باصه لزين ومضيقه عينيها بخبث : هالله هالله ياباشا ايه ده كله ده
زين بتوتر : هو انتو واقفين من امتى
نور بخبث لاحمد اللى لبس قميصه : من ساعه ماابوحميد اتهور وقلع القميص
وانا اللى قولت جوزى حبيبي مؤدب
كريم لهايدى بضحك : ايه ياقلب كريم انا تمام ؟
هايدى ضحكت وهى بطبطب على صدره : مؤدب ياكرمله
حازم وهو باصص لمريم : الحمدلله انكوا دخلتوا فى الوقت المناسب طلعت انا وكيمو اللى مؤدبين
مريم ضحكت وديرت وشها
رواحت مريم شغلت مهرجان بنت الجيران
مريم وهى بترقص وبتصقف: يلااا يامزه
نورهان شدت زين ترقص معاه
نور شدت احمد : ارقص يابوحميد ده انا مراتك مش حد غريب برده
هايدى لكريم : كرمله ليك فى الرقص ولا مؤدب
كريم وهو بيشدها ترقص معاه : ليا فى كل حاجه يلااااااااا
حازم شد مريم ترقص معاه : مدامكيش غيرى ياوزعه
مريم ضحكت ورقصت معاه
" سكر محلى محطوط على كريمه كعبك محنى والعود عليه القيمه "
زين وهو حاطط ايده على وسط نورهان : : وتجيلى تلاقينى لسه بخيرى مش هتبقي لغيرى ايوه انا غيرى مافيش
نورهان ضحكت وهى بترقص معاه : ايوه بقي يازينى
" بنت الجيران شغلالى انا عينيا وانا فى المكان فى خلق حواليا مش عاوز حد ياخد باله من اللى انا فيه "
كريم واخد ايد هايدى وبيرقص معاها : شوفت القمر سهرنى لياليا وهموت عليكى ربنا العالم بيا سيبى شباكك مفتوح ليه ليه تقفليه "به
هايدى : الله الله ياكرمله طلعت منحرف وانا مش واخده بالى
كريم ضحك وباس خدها : بعون الله هتلاقى كل حاجه
"بهوايا انتى قاعده معايا عينيكى ليا مرايا وياجمال مراية العين "
مريم بتضحك على حازم وهو بيرقص وهى بتصقفله
حازم بغمزه : عجبك رقصي
مريم وهى هتموت من الضحك : يلااااهوى ده انت مسخره
حازم وهو هيمان فى ضحكتها : الله يحفظك يااارب
" خليكى لو تمشي اناديكى احنا الاتنين قاطعين تسبينى اكره حياتى وسنينى اتوه ومش هلاقينى واشرب خمور وحشيش "
احمد وهو حاضن نور وبيغنى : سكر محلى محطوط على كريمه كعبك محنى والعود عليه القيمه عليكى بصه تخلى العقل مجنون دوبتى قلبي بخطوه من رجلك سحبت روحى
سابتنى وراحتلك انا ليكى وبيكى ومعاكى لازم اكون
نور ضحكت : هههههههه كل اما افتكر شكلك وانت بترقص اموت من الضحك
" شغلاانى مش هقولك تانى لو الف حاجه وجعانى بشوف عينيكى ارتاح ياملاكى تروح حياتى فداكى"
زين ماسك وسط نورهان وبيرقصها وحاطط وشه فى وشها : هفضل وراكى وراكى فى اى مكان يتراح بصيلى هزى وسطك ميلى سيبي عينك تحكيلى اللى انتى مخبياه
غمزلها زين بعينه : وقوليلى فهمتى ايه من عينى مع السؤال جاوبينى لو تحبينى قوليلى فهمت عينى من قبل ماتكلم مش عايز غيرك عليكى انا مصمم عودك جمالك كل اللى فيكى يتحب
غمزلها زين بخبث نورهان ضحكت وحاوطط رقبته
فضلوا يهيصوا مع بعض ويرقصوا ويضحكوا
مريم طلعت موبايلها : يلا نتصور صوره للذكرى
واتصوروا صور كتير وكل قابل مع بعض
نورهان : الميكب ارتست وصلت يلا يابنات نروح الاوضه التانيه
نور لبست الفستان والميكب ارتست عملتلها ماسكات والميكب بتاعها
والبنات برده لسبوا فساتين سواريه عملوا ميكب
نورهان بإعجاب : شكلك زى القمر يانور ماشاء الله
نور بإبتسامه : حبيبتى انتى والله
كملت كلامها بهمس وبخبث : الا قوليلى يانورهان مين كان بيساعدك فى البيت وانتى بتاخدى شاور او بتغيرى لبسك
نورهان بإرتباك: اا..اا.اااه ماهو
نور بخبث وغمزه : ايه يابطه القطه اكلت لسانك برده لسه مصممه انكو عايشين مع بعض زى الاخوات
نورهان ابتسمت بخجل
نور ضحكت : يبقى زين اللى كان بيغيرلك
فى اوضه الشباب كانوا بيلبسوا
" اووه اووه اووه اووه لابسونى وروقونى عاوز البت تموت لما تشوفنى واصرفوا متخافوش "
بصوا لقوا حازم مشغل تليفونه وبيرقص ضحكوا اوى عليه
حازم : كاچولوه اووه اووه كاچولوه اووه لابسوه امريكوه اووه اووه
احمد ضحك : طب ياسيدى شكرا كفايه كده
ضحكوا الشباب وفضلوا يهزروا لحد ماجه ميعاد ان احمد ياخد نور ويروحوا الفرح
احمد واقف بيخبط على الباب وزبن وحازم وكريم وراه
نورهان فتحت الباب
زين بغمزه : اوباااااا ايه الجمال ده يابطتى نورهان : من بعض ماعندكم يازينى
دخل احمد ووراه الشباب نور كانت مدياه ضهره لفلها احمد وانبهر بجمالها
شالها ولف بيها والشباب صفرو والبنات زغرطوا
احمد حاضنهاو عينيه مدمعه : مبروك عليا انتى يانور عينى واخيراااا
نور حضناه بحب : و اخيرا يااحمد
كريم بهمس فى ودن هايدى : لا الصراحه فاجأتينى انهارده اول حاجه الرقص ودلوقتى الفستان والحلاوه دى كلها هيييح يااارب هون بالكام يوم دول بقي
هايدى : ليه ياحبيبي انا طول عمرى تنكر ده
كريم بضحك : فشر ده انتى ست الستات
هايدى : ايوه كده اتعدل
كريم ضحك وباسها راسها
حازم لمريم : لا مزه مزه يعنى مفيش كبام مريم بردح: نااااااعم ياعمرررر
حازم : انا حازم مش عمر
مريم رافعه حاجبها: لا ده انا بشرشحلك ياعنيا ..رفعت صباعها بحذر فى وشه : ولاخر مره بقولك احترم نفسك ياكابتن
حازم : يلا يابت يااوزعه من هنا روحى العبي بعيد هنرش مايه
مريم بصتله بغضي ودبدبت فى الارض ومشت من قدامه حازم ضحك عليها
احمد اخد نور ونزلوا والبنات وراهم بيزغرطوا
احمد رايح يركب عربيته زين وقفهم
زين : رايح فين ياباشا احنا هنركب دى كلنا
شاور على عربيه ليموزين
احمد : ايه ده الله دى ليا
زين بضحك : لا ياخفيف دى تأجير عشان الزفه بس
احمد حضنه : حبيبي ياباشا والله كان نفسي اقولك نردهالك فى الافراح بس انت اتجوزت بقى
نور بضحك : نردهاله لما يفرح ب زين الصغير وغمزت لنورهان
زين بضحك : يسمع من بوقك ربنا
نورهان وهى بتجرى تركب فى العربيه : انا اللى هركب جمب الشباك
نور ضحكت عليها : خدى يابت انا العروسه وعاوزه اركب جمب الشباك
وراحت تركب العربيه
احمد وهز بيضرب كف على كف : ادى ياعم اللى اتجوزناهم يلا ياخويا يلا
وراحو ركبوا فى العربيه هايدى ركبت مع كريم فى عربيته ومريم ركب مع البنات فى الليموزين وهما فى العربيه
نورهان : يسطااااا ماتشغلنا حاجه تفرفشنا معانا عروسه وعريس عاوزين نزفهم الله يكرمك
السواق ضحك : عينيا
وشغل مهرجانات وفضلو يصقفوا ويهيصوا والزفه بالعربيات ماشيه وراهم
فيها اهل نور وصحاب احمد ولما العربيه وقفت قدام القاعه
احمد طلع من فاتحه السقف ووقف على العربيه من فوق وفضل يرقص وزين طلع معاه وفضلو يرقصوا ويهبدوا
نورهان وهى بتسقف لزين : ايووووووه بقااااااا اديله لولولولولوى
مريم وهى هتموت من الضحك: يلااااااهوى هموووووت هههههههههه يخربيت كده شكلهم يفطس من الضحك
نور بصدمه : ربنا يعوض عليا عوض الصابرين ياارب فى جوزى وصاحبتى وجوزها
مريم بضحك : بس عسل والله ودمهم شربات
نور وهى بتنده على احمد : ياعمنا انزل بقي عاوزه الحق فرحى من اوله من هتقضيها رقص على السقف كده
احمد فضل يرقص ومردش عليها
نور: يادى النيله يااااااااكابتن وحياه عيالك ياشيخ لانت نازل انت حمضت جوه من القاعده
احمد نزل هو وزين
نورهان لزين بغمزه : ياختى ايه الحلاوه دى كلها لا حقيقى بهرتنى يازينى والله
زين وهو بيعدل جاكت بدلته بغرور مصتنع : عجبتك يابطتى
نورهان بغمزه : اوووى لا بجد حقيقى ابهرتنى برقصك اللى يقرف
زين بغرور مصتنع : اقل حاجه عندى
الجميع ضحكوا عليهم اوى
نزلوا كلهم من العربيه ودخلوا القاعه بالزفه ونور واحمد طلعوا رقصه سلو ليهم وبعدين الدى چى شغل مهرجان شوكلاته سايحه جوه كيك احمد مسك ايد نور ورقصوا عليها
"توهت فى جمال الغمزتين "
احمد كان بيشاور على غمازات نور وبعد ماخلص المهرجان احمد راح للدى چى وطلب منه المايك وغنى لنور
احمد بغنا : ياشئ عجز اللسان عن وصفه يالحن عجز وتر الوريد عن عزفه يااية من السماء مثل المطر ياثائره تضئ ليلي ياقمر احببتكى وصرتى وحدك تملكى عقلى وقلبي واتفقوا على حبكى احبلتك وصرت وحدك تملكى عقلى وقلبي واتفقوا على حبكى احببتكى
الجميع صقف له
نور : ايه يابوحميد الغنا الجامد ده
احمد بضحك : عجبك صوتى
نور ضحكت : طبعا كفايه انك غنتلى ياقلبي
كانت نورهان قاعده جمب زين ومعاهم على نفس الطرابيزه كريم وهايدى ومريم
كريم طلع يعمل تليفون
مريم للبنات : ماتيلا يابنات نطلع لنورا اكيد مش هنسيبها لوحدها اهى رقصه السلو خلصت اهى
هايدى : ماشي يلا بينا
نورهان وهى بتقوم : يلا بينا
زين شدها : راحه فين يابطتى
نورهان : رايحه لصاحبتى اكيد مش هسيبها
زين : ماشي بس عارفه لو شوفتك بتتهزى هزه واحده هقوم اجيبك من شعرك اشطاااا
نورهان بصتله ومردتش
زين : يبقا اشطا يلا اتكلى على الله
هايدى : زين بالله عليك لما كريم يخلص مكالمه قوله انى طلعت مع البنات
زين : ماشى
وطلعوا البنات لنورا وزين كانت عينه على نورهان وكريم جه استغرب
كريم : ايه ده هما البنات فين
زين : طلعوا ياسيدى لصاحبتهم يلا احنا كمان نطلع لاحمد
البنات بيرقصوا مع نورا والشباب مع احمد بس نورهان كانت واقفه بتصقف
وهى واقفه سمعت بنيت جمبها بيتكلموا
البنت ١ بإعجاب : الله بصي المز اللى لابس بدله كحلى ده و بيرقص مع العريس ده
البنت ٢ : واااو ده قمر اوى وحاجه چنتل كده
نورهان بصت للى بيتكلموا عنه لاقته زين البنت ١ : انا هروح ارقص معاه واتعرف عليه واخد رقمه
البنت ٢ : استنى اجى معاكى
البنت ١ : لا ياحبيبتى انا اللى شوفته الاول يبقى انا اللى هروحله
نورهان بسخريه لنفسها : ايه ده انا جوزى بيتشقط عينى عينك كده
بصت لقت البنت راحت ل زين وشدته ووشوشته ومسكت ايده وبترقص معاه وبتدلع عليه
نورهان بغيره وغضب : ايه السهوله دى ماشي يازين وحياه امك لاوريك
وراحت ناحيته بغضب وخبط فى البنت ووقعتها
نورهان بأسف مصطنع : اووووف انا اسفه خالص معلش مخدتش بالى
البنت بضيق : ماتحاسبي الله
نورهان ببرود : ماقولت معلش خلاص خلصنا
البنت : خلاص ولا يهمك
وجايه تمسك ايد زين تانى نورهان مسكت ايده هى وميلت عليه بدلع
زين كل ده باصصلها بأعجاب وكاتم ضحكته
نورهان بدلع وهى حاضنه دراع زين : معلش ياحبيبتى روحى شوفيلك حد تانى ده مش فاضي ياحبيبتى
البنت بضيق : مش فاضى ازاى يعنى
نورهان بدلع وهى بتلف ايد زين حوالين وسطها وواقفه فى حضنه : يعنى متجوز ياحبيبتى يلا اتكلى على الله بقي
البنت مشت وهى هتفرقع من الغيظ
نورهان جات تطلع من حضن زين لقته مثبت ايده حوالين وسطها ووطى على ودنها وهمس فى ودنها
زين بخبث : ايه بنغير ولا ايه
نورهان بضيق : لا عادى يعنى انا هغير من دى ولا ايه انا بس عشان برستيچى
زين بخبث : امممم برستيچك قولتيلى
نورهان لفتله بغضب : وبعدين فى ايه هو ايه واحده تجيلك وتقولك نرقص توافق على طول
زين بخبث : عادى يابطتى مبحبش اكسف حد
نورهان بضيق : لا معلش ياخويا احرجهم واحترم نفسك
زين ضحك بصوت عالى لدرجه ان فى بنات اخدت بالها وبصوله وبإعجاب حتى البنتين اللى سمعتهم بيبصوله بإعجاب واضح
نورهان :مبدهاش بقي
الدى چى شغل اغنيه يابتاع النعناع يامنعنع
نورهان اخدت ايد زين وفضلت ترقص معاه بدلع وفى حضنه وتبص للبنات تغيظهم
زين ضحك وهى فى حضنه وحط ايده على وسطها
زين بخبث وهمس فى ودنها : لا واضح الصراحه انها مش غيره خالص
نورهان بصتله بضيق : ارقص معايا وانت ساكت
زين ضحك وفضل يرقص معاها ويغنى مع الاغنيه وجات كوبليه " اللى سايب قلبي يولع وبعذاب قلبي بيتمتع واما اجى اقوله اقابلك يتمنع "
كان حاضن وسطها بإيده وراسه على راسها وباصص فى عينيها وبيغنيها
نورهان ضحكت وكملت رقص
مريم لنور وهايدى بضحك: شوفتوا نورهان مولعاها مع زين هناك تعالو نروحلها
وراحت نور وهايدى ومريم وتلموا البنات وحواليهم وقعدوا يصقفولهم فى كان بيبصلهم بحب وبيتمنالهم السعاده وفى كان بيبصلهم بحقد وغل
وخلصت الاغنيه وجات رقصه السلو الجماعيه احمد اخد نور
كريم لهايدى : يلا ياقلب كريم نرقص
هايدى : لا ياعم اتكسف
كريم بضحك : تتكسفى من ايه انتى مراتى دلوقت وبعدين مانتى رقصتى معايا قبل كده فى الرحله جايه دلوقتى وانا جوزك تقولى لا
هايدى : خلاص ياعم انت هتسيحلى يلا بينا
وطلعوا يرقصوا
زين لنورهان بضحك : بس ايه يابت الرقص ده ده ولا فيفى عبده
نورهان بثقه : طبعا اومال انت فاكر ايه
زين قرب منها بخبث وحاوط وسطها بإيده : طب لما نروح عاوزك ترقصيلى لوحدنا ده انا زى جوزك برده
نورهان بعدت : ده بعينك يازين وابقي خلى المسهوكه اللى معاك تبقى ترقصلك
زين ضحك اوى : طب وربنا غيرانه وبعدين انا ميملاش عينى غيرك يابطتى والله دول كلهم حاجات فارغه كده
وبعدين يلا بينا نرقص مع الناس دى
واخدها وطلعوا يرقصوا
مريم كانت قاعده لوحدها على الطرابيزه بتتفرج على اصاحبها ومبسوطه علشانهم
حازم جالها : بقولك يااوزعه ماتيجى ترقصى معايا
مريم بصتله برفعه حاجب : ليه ان شاء الله مبرقصش مع حد انا
حازم شد كرسي وقعد جمبها
حازم بإبتسامه : يبقى بلاها رقص خليها ممكن اقعد معاكى
مريم : مانت قعدت انت مستنى حد يعزمك
حازم ضحك حازم : انتى عسل اوى يامريم
مريم : الله يعسلك ياخويا متشكرين
حازم ضحك
حازم : قوليلى بقي يامريومه منفسكيش تبقي زى الناس اللى هناك دى وتتجوزى زيهم
مريم : لسه مجاش النصيب
حازم : طب ولو جه توافقى
مريم بصتله لدقيقه ومردتش
حازم : مريم ليه دايما بشوف فى نظره حزن فى عينك
مريم وبتدارى عينيها عنه : لا عادى يعنى متكبرش الموضوع ياحضره الظابط
حازم : قوليلى حازم عادى من غير القاب مانا بقولك مريم عادى
مريم وهى بتقوم : ان شاء الله
حازم : رايحه فين
مريم : رايحه الحمام
واول مامشت عيونها دمعت ودخلت الحمام تعيط
مريم بعياط : مش بإيدى والله اللى بيحصل ده
وبعد شويه بطلت بكا وغسلت وشها وظبطت الميكب وطلعت رواحت للطرابيزه لقت حازم قام اتنهدت وقعدت
عند البنات وهما بيرقصوا
احمد لنور بحب : اخيرااااااااا يانور عينى
هتبقى معايا لاخر العمر
نور بخجل : ايوه ان شاء الله
احمد بضحكه خبيثه : ده احنا ليلتنا فل ان شاء الله
نور بخجل ووشها احمر : احممممد
احمد برومانسيه : عيون احمد
نور بخجل : اتلم
احمد بضحك : اتلم ايه بس هو انا لسه عملت حاجه
نور ضربته فى كتفه وزاد ضحك احمد وحضنها وشالها ولف بيها
عند كريم وهايدى
كريم بحب : بس ايه العسل ده ياقلب كريم
هايدى : بالله
كريم بضحك : اه والله شكلك قمر اووى
هايدى : طب ياسيدى شكرااا
كريم : ايه ياما الفصلان ده فين المحن بتاع البنات هااا فين
هايدى برفعه حاجب : هو ده اللى موجود اذا كان عاجب
كريم مسك ايديها وباسها وبحنان : عاجبنى ونص كمان ياقلب كريم
عند نورهان وزين
زين بيضحك وحاضن نورهان
نورهان بضيق : ايه شايف اراجوز قدامك ولا ايه
زين بضحك : لا يابطتى بس اصل كل اما افتكر منظرك وانتى بتوقعى البت وبتغيظيها افطس ضحك
نورهان بضيق : اه ياخويا مانت عاجبك سهوكه البنات دى اوى
زين ضحك بخبث وقربها منه : انتى الاصل يابطتى والله ومفيش فى القلب غيرك بس لو ترضي عنى يااااه
نورهان : بعينك طول مانت بتبصبص للبنات كده بعينك
زين ضحك وقربها فى حضنه وكملوا رقص على اغنيه لمستك نسيت الحياه لعمرو مصطفى
وانتهت الرقصه ونور واحمد راحو قعدوا فى الكوشه وكريم وهايدى ونورهان وزين رجعوا لطرابيزتهم
عند احمد ونور
نور لاحمد : احمد
احمد : نعم يانور عينى
نور : بقولك ايه ماتخلى زين يغنى اغنيه اصل صوته بيعجبنى اوى
احمد : بس كده عينيا
وراح احمد لزين وقاله يغنى
زين : عينيا ليك ياخويا انت والعروسه
وراح للدى چى وقاله يشغل موسيقى اغنيه جميله لعمرو دياب واخد منه المايك
" ياللى عليكى العين زى القمر واحلى ياحلوه الحلوين بيكى الحياه تحلى "
نزل زين لنورهان وشدها واخدها وطلع لنور واحمد ولف ايده حوالين وسطها وبصلها وكمل غنى
"ياللى عليكى العين زى القمر واحلى ياحلوه الحلوين بيكى الحياه تحلى
ملاامحك جميله وكلك جميله جميله جميله جميله جميله يابخت اللى تبقي معاااه جميله جميله جميله جميله جميله جميله ماشاء الله "
نور واحمد مبسوطين وبيصقفوله ونورهان بصاله بإبتسامه خجوله وزين حاضنها بإيد والايد التانيه ماسك المايك وبيغنى
" عيونك الغاليين بينورو الدنيا والضحكه ع الخديين تتحب وفى ثانيه ملامحك جميله وكلك جميله جميله جميله جميله جميله جميله يابخت اللى تبقى معاه جميله جميله جميله جميله جميله ماشاء الله "
وخلص الاغنيه والناس كلها صقفت والشباب صفرتله زين بص لنورهان بحب وباسها جبينها بحنان وبص فى عينيها
زين بحب : بحبك يابطتى
احمد لزين : احم احم نحن هنا ياعم
زين بضحك : ده انت عيل فصيل ماتخليك فى مراتك ياعم
احمد : ودى تيجى برده اشوف زين بيحب فى مراته من غير ماارخم عليه
زين ضحك
نور راحت لنورهان وهمست فى ودنها بخبث : زيدى يازيدى ع الحب وتقوليلى عايشين مع بعض زى الاخوات
نورهان بضحك : بت اتلمى ايوه اخوات
نور بخبث : اممممم ماشي هعديها بمزاجى
وخلص الفرح ونور واحمد ودعو اهلهم واصحابهم وروحوا شقتهم وفتح احمد الباب احمد وهو بيشيل نور : استعنى على الشقى بالله
نور ضحكت ولفت ايديها على رقبته
نور : نزلنى يااحمد
احمد : ودى تيجى والله ابدا تمشي ازاى وانا ايدى موجوده وتشيل حبيبتى
ودخل احمد اوضه النوم ونزلها
احمد مسك ايديها وباسها وبحب : مبروك يانور عينى اخيرااا بقينا تحت سقف واحد
نور بخجل وخدودها حمرا : الله يبارك فيك يااحمد
احمد بضحك وباسها فى خدها : ياخلاصى ياناس ع الحلو اللى بيتكسف وخدوده بتحمر يلا بقي غيرى هدومك عشان نصلى
نور بخجل : حااضر
@@@@@@@@@@
عند كريم وهايدى
هايدى وهى بتنزل من العربيه : يلا ياكريم تصبح على خير
كريم شدها : خدى يابت
هايدى بإستغراب : ايه ياكريم فى ايه
كريم : هو ايه اللى يلا ياكريم تصبح على خير
هايدى : الله اومال اقول ايه يعنى
كريم قرب منها بحب : يعنى المفروض يكون فيه بوسه او حضن وتقوليلى تصبح على خير يا
كيمو ياحبيب قلبي مش تفتحى الباب وتجرى
هايدى بضحك : لا ياعم ايه اللى انت بتقوله ده لا عيب طبعا
كريم رافع حاجبه : عيب هو ايه اللى عيب ده انا بقولك بوسه او حضن اومال لو قولتلك عاوز ا
هايدى قاطعته بشهقه ومصدومه : كريم ايه اللى انت بتقوله ده انت طلعت قليل الادب
كريم بدهشه مضحكه : هو اللى انا بقوله ده قله ادب
هايدى بتأكيد : طبعا
كريم ومازال مندهش : محدش قالى ان الكلام ده عيب لما اقوله لمراتى
هايدى بغرور : يلا ادينى كسبت فيك ثواب وعرفتك يلا سلام عليكو
ولسه بتفتح ونازله من العربيه كريم شدها وباسها هايدى اتصدمت من اللى عمله كريم بعد عنها وبصلها بحب لاقاها لسه متنحه ومبرقه عينيها
كريم بضحك وبيشاور بإيده قدام وشها : ااااايه يابت فى ايه مالك متنحه كده ليه
هايدى بصدمه : ايه اللى انت عملته ده
كريم ببراءه مزيفه : دى بوسه بريئه لمراتى حبيبتى
هايدى : اه ياقليل الادب دى برىئه دى
كريم بضحك : ياستى والله بريئه اومال بقي لو
هايدى قاطعته : بسسسسس ايه ماسوره قله ادب واتفتحت انا نازله سلااام
نزلت هايدى بسرعه من العربيه تحت نظرات كريم المندهشه
كريم : هجيب منها عيال دى ازاى بس ياربي
ومشي كريم
@@@@@@@@@@ @@@@@@
عند نورهان وزين دخلو الڤيلا
زين : سلام عليكم يااهل البيت
حبيبه : وعليكم السلام ياحبيبي هاا اتبسطوا فى الفرح
زين وهو بيبص لنورهان وبيضحك : اوى اوى ياماما
حبيبه : طب ياحبايبى ربنا يفرحكوا على طول ياارب
نورهان وهى بتبوسها : طيب ياماما بعد اذنك انا هطلع بقي ارتاح شويه
حبيبه بحنيه : اطلعى ياحبيبتى شكلك تعبانه
زين بسخريه : اوى اووى ياماما اصلها تعبت اوى انهارده
حبيبه لنورهان بحنيه : ياحبيبتى طب اطلعى انتى وانا هخلى حد من الشغاليين يجيبولك العشا فوق
نورهان وهى بتحضنها بحب : لا ياماما ربنا يخليكى احنا اتعشينا فى الفرح هطلع بس استريح
وطلعت نورهان تحت نظرات زين المبتسمه ليها بفخر وحب
حبيبه : وانت مالك واقف كده ليه اطلع مع مراتك يلا بدل مانت واقف هتاكلها بعينك كده وهى طالعه
زين طالع وراه : والله عندك حق ياماما انا هطلع استريح انا كمان
حبيبه بحب : ربنا يهديكم لبعض ياولاد ويرزقكم الذريه الصالحه ياارب
فى اوضه زين دخل لقى نورهان قاعده قدام التسريحه بتفك الطرحه
زين بغناء : قدام مرايتها عادى تدلع براحتها بستناها وبستعجلها
قرب منها وحضنها من ضهرها وبصلها فى المراياوكمل غنا
زين بغمزه: تضحكلى وابصلها تختار الوانها تسال عن رأى فى فستانها طب هختار ازاى وجمالها بيحلى الدنيا بحالها
نورهان : شكلك رايق اوى ياباشا
زين لفها له : طبعا ومروقش ليه والنهارده كان يوم حلو اوى
نورهان بضيق : طبعا مش البنات كانو هيموتو عليك لازم تكون مبسوط
زين بحنيه وبيحسس على شعرها : كذا مره اقولك مفيش حد يملى قلبي وعينى غيرك يابطتى
زين باسها فى خدها وكمل بخبث : انا اللى مخلينى مبسوط ان شوفت غيرتك عليا يابطتى
نورهان بتوتر : لا طبعا مش غيره خالص وبعدين اوعى بقي عاوزه ادخل اخد شاور واغير
زين بخبث : طب قدامى يلا على الحمام ومن غير اعتراض يلااا
نورهان دبدبت وهى ماشيه بغضب دخل زين وراها وغيرلها هدومها وساعدها تاخد شاور ولبسها هدومها وكالعاده مخلتش من شقاوه زين طلعت نورهان وزين معاه هى قعدت قدام التسريحه تنشف شعرها
زين افتكر احمد اخد تليفونه وكلمه
زين بضحك : الووووو ياعريس
احمد : ايه ياغلس ده وقت تتصل فيه
زين : اصلك وحشتنى اوى يابو حميد وبعدين قولت اتصل بس اشوفك محتاج حاجه كده ولا كده
احمد : لا ياسيدى متشكرين اقفل بقي
زين ضحك بصوت عالى : هههههه سلام ياعريس
وقفل التليفون معاه وبص لنورهان اللى قاعده قدام التسريحه ساند ايده ورا دماغه بيغنى وبيبصلها بعشق
زين بغناء : حكولى عنها كتير قالو جمالها خيال واما قابلتها غير دى حاجه ولا على الباال لا دى جامده جامده جامده بس ايه ده كله ايه ده اهدى ليه ايوه جامده جامده جامده بس بس شوف ياقلبي عامله ايه
زين قام وقرب منها وسرح هو شعرها وحضنها وبصلها فى المرايا وغمزلها
زين بغنا : شوفت كتير وقليل بس دى بالتحديد عندها كده تفاصيل خلت نارى تقيد
نورهان قامت بعد مازين خلص تسريح شعرها ضحكت ولفتله ولفت ايده حوالين رقبته
نورهان لزين : شكلك رايق اوى ياحضره الظابط
زين بإبتسامه ولف ايده حوالين وسطها باسها من شفايفها : ومروقش ليه يامرات الظابط
نورهان وهى رايحه للسرير : ماشي ياباشا ربنا يفرحك كمان وكمان
زين راح للدولاب اخد هدوم له وراح للحمام اخد شاور وطلع وكالعاده كان لابس بنطلون بس وراح لنورهان لما لاقاها فى سابع نومه مد ايده ومسح على شعرها بحنان ووطى باس خدها وجبينها ونام جمبها واخدها فى حضنه نورهان كانت صاحيه ابتسمت بحب وهى مغمضه عند نور واحمد فى شقتهم
احمد بيخبط على نور الباب
احمد : هاااا يابنتى خلصتى
نور بزعيق : ايييه يااحمد ماتصبر شويه يااخى ايه الدنيا هطتير
احمد بضحك : اممممم صوتك بيعلى عليا ياعروسه براحتك كله هيطلع عليكى
وبعد شويه فتحت نور الباب
احمد بضحك : ايه يانور انتى رايحه تحجى ولا ايه
نور ؛ هاهاهاها ظريف اوى حضرتك
نور كانت لابسه اسدال ابيض ساده
احمد : اتمنى يكون فى حاجه دلع تحت الاسدال ده
نور : سافل
احمد : انتى لسه شوفتى سفاله يلا قدامى عشان نصلى
وصلى احمد بيها ولما خلصوا صلاه حط ايده على دماغها وقال الدعاء
احمد لنور : هااااا ياشابه خلاص خلصنا صلاه
نور : ايوه الحمدلله
احمد : الحمدلله طبعا ع كل حال بس هااا
نور بعدم فهم : ايييه
احمد فى سره : غبيه وهتتعبنى من اولها
نور : بتقول ايه مش سامعاك
احمد : بقول يلا يانور ياحبيبتى اقلعى الاسدال فرجينى الحاجات الحلوه
نور وهى بتردحله : نعم ياعينياااا اقلع ايه
احمد : السمع ايه بقول الاسدال
نور وهى بتقوم بسرعه : ده بعينك
ودخلت الاوضه وقفلت الباب وراها بالمفتاح احمد قام بس ملحقهاش
احمد : افتحى يانور ياحبيبتى الله يهديكى
نور بعند : لا مش فاتحه يااحمد
احمد ابتدى يتعصب : افتحى يانور بقي متخلنيش اتعصب وبعدين انتى فاكره الباب ده هو اللى هيحميكى
نور بعند : اه ويلا بقي ياابوحميد روح نام فى الاوضه التانيه ونتقابل بكره ان شاء الله تصبح على خير
احمد : تمااااام براحتك خالص
نور بعد مااطمنت انه مشي قلعت الاسدال وبصت لنفسها فى المرايا وابتسمت : قمرر عليا الطلاق قمر
نور راحت نامت ع السرير بعد شويه سمعت صوت جاى من البلكونه فاتخضت وقامت بسرعه لقت احمد داخل من البلكونه وبيضحك ضحكه شريره
احمد : نيهاهاهاهاهاهاها كنتى مفكره انى مش هعرف ادخلك ياقطه
نور بصدمه : يخربيتك انت جيت من البلكونه ازاى
احمد : لا دى سهله نطيت من بلكونه الاوضه التانيه للبلكونه دى
نور : ومخفتش انك تقع
احمد : عيب عليكى انتى بتكلمى ظابط شاطر مش واحد بيبيع قراطيس لب ولامؤاخذه
كمل كلامه بخبث وقرب منها وشدها لحضنه وبصلها من فوق لتحت : بس ايه يانور عينى الحلاوه دى كلها قشطه يااخواتى قشطه
نور وافتكرت انها مش لابسه الاسدال
نور بصدمه : يافضحتى اوعى كده هروح استر نفسي
احمد ضحك بصوت عالى
احمد : لا متقلقيش انا زى جوزك برده
نور بخجل وخدودها احمرت : اوعى يااحمد بقي مينفعش كده
احمد قرب من شفايفها : هو ايه بس اللى مينفعش انا لسه عملت حاجه يانور قلبي وعينى
وباسها احمد برومانسيه وحب
نور فى الاول كانت مكسوفه منه بعد تجاوبت معاه وحاوطت رقبته بإيديها
احمد شالها وراح ناحيه السرير ونزلها بهدوء احمد بص فى عينيها بحب وقالها : بحبك يانور عينى
يتبع
لقراءة باقي حلقات الرواية : اضغط هنا